Η πολιτική στρατηγικής διαχείρισης των δημοσίων συμβάσεων από την Ευρωπαϊκή Ένωση - Η εφαρμογή του νόμου περί δημοσίων συμβάσεων προμηθειών στους ΟΤΑ

Τσάση, Ευγενία

The European Union's public procurement strategy - The implementation of the law on public procurement to local authorization organizations

Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία

Author

Τσάση, Ευγενία

Date

2021-05-27

Advisor

Στρόμπλος, Νικόλαος

Μεταπτυχιακή εργασία (16.49Mb)

Keywords

Δημόσιες συμβάσεις ; Στρατηγική «Ευρώπη 2020» ; Διαφάνεια ; Ίση μεταχείριση ; Ευρωπαϊκή Ένωση ; Βιώσιμη ανάπτυξη ; Νόμος 4412/2016 ; Ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς ; Public procurement ; European Union

Abstract

Η λειτουργία του κράτους και τα όρια μέσα στα οποία οφείλει αυτό να λειτουργεί, αποτέλεσαν αντικείμενο προβληματισμού και έδωσαν έρεισμα για τη διατύπωση θεωριών οι οποίες αιώνες τώρα ανακυκλώνονται ελαφρώς διαφοροποιημένες, σύμφωνα με τα όσα υποδεικνύουν τα αποτελέσματα τις εφαρμογής τους . Τα χρόνια που ακολούθησαν τη δεκαετία 1980-90, η κρατική δράση αποκτά περισσότερο κανονιστικό και ρυθμιστικό παρά άμεσα παρεμβατικό ή παραγωγικό ρόλο στην οικονομία και προκειμένου να δοθεί έμφαση στο ρόλο του πολίτη ενισχύεται με μη οικονομικές παραμέτρους όπως αυτής της νομιμότητα και της λογοδοσίας. Με στόχο τη δημιουργία ενός κρατικού μηχανισμού που θα λειτουργεί βάσει των αρχών της οικονομικότητας, της αποτελεσματικότητας και της αποδοτικότητας τίθενται σε εφαρμογή μηχανισμοί λειτουργίας του δημοσίου τομέα που προσομοιάζουν με αυτούς του ιδιωτικού τομέα (λειτουργία της διοίκησης βάσει στόχων, αξιολόγηση της απόδοσης των δημοσίων υπηρεσιών, μελέτη της αγοράς και δημιουργία πλάνου αναβάθμισης της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών, μελέτη κόστους- αποτελέσματος του παραγόμενου αποτελέσματος κ.λπ.). Η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο πλαίσιο αυτού του μοντέλου διοίκησης που ονομάστηκε «ΝΕΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ» είναι καθοριστικής σημασίας .Η παροχή υπηρεσιών που παλαιότερα θεωρούνταν αυστηρά κρατική υποχρέωση επαναπροσδιορίζεται σε ένα διαφορετικό πλαίσιο μέσα στο οποίο αποκτά εμπορικό ενδιαφέρον, γίνεται «ελκυστική» για τον ιδιωτικό τομέα και καθιερώνεται η χρήση όρων όπως «επιχειρηματική διακυβέρνηση», η οποία πρεσβεύει τη συμμετοχή ιδιωτικού τομέα στο δημόσιο μέσα από συμπράξεις δημόσιου ιδιωτικού τομέα, η μερική ή η συνολική ιδιωτικοποίηση κομματιών της διοίκησης, οι αναθέσεις έργου κλπ. Ανεξάρτητα με την έκταση που αυτή πήρε στο πέρασμα των αιώνων, η κρατική δράση κατέφυγε στη σύναψη συμβάσεων προκειμένου να εφοδιάσει την κοινωνία με όλα τα αγαθά και τις υπηρεσίες που θα οδηγούσαν στην ευημερία της. Διαδικασίες μελέτης, διακήρυξης, επιλογής εργολάβου, πληρωμής και οικονομικού απολογισμού, εκτέλεσης και ελέγχου δημοσίων έργων που ελέγχονταν από τη βουλή στην αρχαία Αθήνα του 4ου πχ αιώνα καταγράφονται σε αρχαίες επιγραφές και λίθινες στήλες που βρίσκει κανείς στα μουσεία της χώρας. Αντικείμενο σύμβασης ήταν ο Παρθενώνας. Η αναγκαιότητα να συνάπτονται συμβάσεις βάσει των αρχών της αποδοτικότητας, αποτελεσματικότητας και οικονομικότητας έγινε μεγάλη και έντονα πιεστική όχι μόνο επειδή αυτές αποτελούν ισχυρό εργαλείο διαχείρισης του δημοσίου χρήματος και έκφρασης της κάθε κυβερνητικής πολιτικής αλλά και γιατί μέσα από τις διαδικασίες σύναψης τους άκμασε η διαφθορά και κατασπαταλήθηκε το δημόσιο χρήμα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έκρινε τον τομέα των δημοσίων συμβάσεων εξαιρετικά σημαντικό για την υλοποίηση του οράματος της ανοικτής αγοράς ανάμεσα στα κράτη μέλη της αλλά και για τη διεύρυνση της οικονομικής δραστηριότητας της προς τρίτες χώρες και χάραξε μακροχρόνια στρατηγική πολιτική με στόχους για την πραγμάτωση των οποίων εργάζεται πυρετωδώς.

Abstract

The functioning of the state and in particular the limits within it must function, have been the subject of reflection and have given rise to the formulation of theories which for centuries now are recycled slightly differentiated, according to the results of their implementation. In the years that followed the 1980s and 1990s, state action gained more of a regulatory role than a direct interventionist or productive role in the economy, and in order to emphasize the role of the citizen, it was reinforced with non-economic parameters such as legitimacy and accountability. In order to create a state mechanism that will operate according to the principles of economy, efficiency, and effectiveness, mechanisms for the operation of the public sector similar to those of the private sector have been implemented (operation of the administration based on objectives, evaluation of the performance of public services, market study and creation of a plan to upgrade the quality of services provided, cost-effectiveness study of the result produced, etc.). The involvement of the private sector in this model of governance which was called the "NEW PUBLIC GOVERNANCE" is crucial. A great number of services that were provided strictly by the government so far is being redefined, it obtains commercial interest, becomes attractive to the private sector and terms such as "business governance" which advocates the participation of the private sector in the public sector through public-private partnerships, the partial or total privatization of parts of the administration, project assignments, etc., were formed. Regardless of the extent to which it was developed over the centuries, state action has resorted to concluding contracts in order to supply society with all the goods and services that would lead to its prosperity. Procedures for study, proclamation, selection of a contractor, payment and financial report, execution, and control of public works that were controlled by the parliament in ancient Athens of the 4th century BC are recorded in ancient inscriptions and stone columns that can be found in museums in the country. Parthenon has been the object of a contract. The need to conclude contracts based on the principles of efficiency, effectiveness, and economy has become great and highly pressing not only because they are a powerful tool for managing public money and expressing any government policy but also because through their procurement processes corruption has flourished and public money was wasted. The European Union has considered the field of public procurement extremely important for the realization of the vision of the open market between its Member States but also for the expansion of its economic activity to third countries and has formulated a long-term strategic policy with the goals of which it is working feverishly.