Καταγραφή των λοιμώξεων από πολυανθεκτικά παθογόνα στη ΜΕΘ του ΓΝ Χίου, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την πανδημία Covid-19
Recording of infections from multi-resistant pathogens in the ICU of the General Hospital of Chios, before, during and after the Covid-19
Λέξεις-κλειδιά
Covid-19 ; Πολυανθεκτικά παθογόνα ; Αντιμικροβιακή αντοχή–AMR ; Μονάδα εντατικής θεραπείας-ΜΕΘΠερίληψη
Από το 2020, δύο πανδημίες που σχετίζονται αμοιβαία είναι σε εξέλιξη σε παγκόσμια κλίμακα: η πανδημία του COVID-19 και η πανδημία της μικροβιακής αντοχής. Η πρώτη εξαιτίας της απότομης εκδήλωσης της, είχε ως συνέπεια πάνω από 6 εκατομμύρια θανάτους και δημιούργησε σύγχυση στο Εθνικό Σύστημα Υγείας σε όλα τα επίπεδα, προκαλώντας αναδιοργάνωση των εγκαταστάσεων υγείας και ριζικές αλλαγές στην κοινωνική συμπεριφορά σε όλο τον κόσμο. Η δεύτερη αν και λιγότερο ορατή και διαδεδομένη, ονομάζεται επίσης «κρυφή πανδημία» και θεωρείται ως μία από τις πιο άμεσες απειλές που έχει να αντιμετωπίσει η παγκόσμια υγεία σε επίπεδο τόσο οικονομικής όσο και κοινωνικής ανάπτυξης, οδηγώντας σε παραπάνω από 1 εκατομμύριο εκτιμώμενους θανάτους που αποδίδονται στα πολυανθεκτικά παθογόνα μικρόβια, ιδίως στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) από το 2019 μέχρι και σήμερα (Murray, 2022).
Από την αρχή της πανδημίας του SARS-CoV-2, οι ειδικοί έχουν προειδοποιήσει για τη σχέση μεταξύ COVID-19 και πολυανθεκτικών παθογόνων μικροβίων και πρότειναν να αυξηθούν τα μέτρα Πρόληψης και Ελέγχου Λοιμώξεων (IPC) και οργάνωσης αντιμικροβιακών προγραμμάτων για την αποφυγή άσκοπης χρήσης αντιβιοτικών για τη μείωση της πιθανής μακροχρόνιας επίπτωσης (Monnet & Harbarth, 2020). Η συνεχής και επιλεκτική πίεση που προκύπτει από τη συχνή και συχνά αδικαιολόγητη χρήση αντιβιοτικών ευρέος φάσματος έχει οδηγήσει στην αύξηση των βακτηρίων που γίνονται ολοένα και πιο ανθεκτικά στις περισσότερες σύγχρονες μορφές αντιβιοτικών. Δεδομένου ότι οι θεραπευτικές επιλογές είναι περιορισμένες σε περιπτώσεις λοιμώξεων από εκτενώς ανθεκτικά ή πολυανθεκτικά βακτήρια, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) τονίζει ότι τα προληπτικά μέτρα αποτελούν την πιο αποτελεσματική στρατηγική για την καταπολέμηση της αύξησής τους.
Έχει αποδειχθεί πώς η μόλυνση των χεριών των εργαζομένων στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης από μικροοργανισμούς συμβάλλει στην εξάπλωση των παθογόνων βακτηρίων σε νοσοκομειακά περιβάλλοντα και τα λάθη στις διαδικασίες υγιεινής αποτελούν τη βάση της μόλυνσης (Langford, 2021). Παρά αυτά τα στοιχεία, δεν είναι ακόμα απολύτως σαφές ποιες προληπτικές διαδικασίες είναι οι καλύτερες για την αποτελεσματική μείωση της συχνότητας αυτών των νοσοκομειακών επιπλοκών (Bentivegna, 2022).
Όσον αφορά τους βαρέως πάσχοντες ασθενείς που εισάγονται σε μονάδες εντατικής θεραπείας κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, λίγες εργασίες έχουν διερευνήσει την επιβάρυνση τους από πολυανθεκτικά παθογόνα μικρόβια, ειδικά για τις λοιμώξεις που αφορούν τα αρνητικά κατά Gram βακτήρια, όπως οι λοιμώξεις της κυκλοφορίας του αίματος (BSIs) (Polly, 2022). Σε μια ανασκόπηση τo 2021 διαπιστώθηκε η επικράτηση της ανθεκτικής στην καρβαπενέμη Klebsiella pneumoniae που κυμαινόταν από 0,35% έως 53% (Mędrzycka-Dąbrowska, 2021). Στην πραγματικότητα, πολλά νοσοκομεία έχουν αναφέρει εστίες πολυανθεκτικών παθογόνων μικροβίων στη ΜΕΘ κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, που προκαλούνται κυρίως από Gram-αρνητικά βακτήρια ή Candida auris. Το ανθεκτικό στην καρβαπενέμη Acinetobacter baumannii φαίνεται να είναι το κύριο παθογόνο που εμπλέκεται με υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης σε σύγκριση με την περίοδο πριν από την COVID-19 και υψηλότερο κίνδυνο θανάτου από τα υπόλοιπα πολυανθεκτικά παθογόνα μικρόβια (Russo, 2022).
Η παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή περιλαμβάνει τη μελέτη νοσηλευόμενων ασθενών στη ΜΕΘ του ΓΝ Χίου, ενός περιφερειακού νοσοκομείου, τη συχνότητα εμφάνισης λοιμώξεων από πολυανθεκτικά μικρόβια από το 2019 μέχρι τον Ιούνιο του 2024, πριν και μετά την έξαρση της πανδημίας CΟVID-19. Θα εστιάσει στο είδος των πολυανθεκτικών μικροοργανισμών που απομονώθηκαν από τους ασθενείς και στο βαθμό που επηρέασε τα αποτελέσματα αυτά η πανδημία.
Περίληψη
As of 2020, two interrelated pandemics are ongoing on a global scale: the COVID-19 pandemic and the antimicrobial resistance pandemic. The first through its rapid outbreak resulted in more than 6 million deaths and disrupted health care systems at all levels, leading to reorganization of health facilities and changes in social behavior around the world. The second, although less visible and widespread, is also called a 'hidden pandemic' and is considered to be one of the most immediate threats facing global health in terms of both economic and social development, leading to over 1 million estimated deaths attributed to the highly resistant pathogens, particularly in Intensive Care Units (ICU) from 2019 to date (Murray, 2022).
Since the beginning of the SARS-CoV-2 pandemic, experts have warned about the relationship between COVID-19 and multidrug-resistant pathogens and suggested increasing Infection Prevention and Control (IPC) measures and organizing antimicrobial programs to avoid unnecessary antibiotic use to reduce potential long-term impact (Monnet &Harbarth, 2020).The continuous selective pressure dictated by the widespread and sometimes unjustified use of broad-spectrum antibiotics has led to the outbreak of bacteria increasingly resistant to most modern forms of antibiotics. Since there are few treatment options in case of infection with extensively resistant or multiresistant bacteria, the World Health Organization (WHO) emphasizes how preventive measures are the most effective strategy to deal with their increase.
It has been shown how contamination of the hands of health care workers by microorganisms contributes to the spread of pathogenic bacteria in hospital settings and errors in hygiene procedures are the basis of contamination (Langford, 2021). Despite this evidence, it is still not entirely clear which preventive procedures are best to effectively reduce the incidence of these hospital-acquired complications (Bentivegna, 2022).
Regarding critically ill patients admitted to intensive care units during the COVID-19 pandemic, a lot of research has investigated their burden of multidrug-resistant pathogens, especially for infections involving Gram-negative bacteria, such as bloodstream infections of the blood (BSIs) (Polly, 2022). A 2021 review found a prevalence of carbapenem-resistant Klebsiella pneumoniae ranging from 0.35% to 53% (Mędrzycka-Dąbrowska, 2021). In fact, many hospitals have reported outbreaks of multidrug-resistant pathogens in the ICU during the COVID-19 pandemic, mainly caused by Gram-negative bacteria or Candida auris. Carbapenem-resistant Acinetobacter baumannii appears to be the main pathogen involved with a higher incidence compared to the pre-COVID-19 period and a higher risk of death than the rest of the multidrug-resistant pathogens (Russo, 2022).
This master's thesis includes the study of hospitalized patients in the ICU of GN Chios, a regional hospital, the incidence of infections by multi-resistant microbes from 2019 to May 2024, before and after the outbreak of the COVID-19 pandemic. It will focus on the type of multidrug-resistant organisms isolated from patients and the extent to which these results were affected by the pandemic.
Αριθμός σελίδων
53Σχολή
Σχολή Επιστημών Υγείας & ΠρόνοιαςΑκαδημαϊκό Τμήμα
Τμήμα Βιοϊατρικών ΕπιστημώνΤίτλος Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών
Βιοϊατρικές Μέθοδοι και Τεχνολογία στη ΔιάγνωσηΓλώσσα
Ελληνικά
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές