Ο διαγνωστικός ρόλος της θρομβοελαστογραφίας στα αιματολογικά νοσήματα

Abstract

Εισαγωγή: Είναι γεγονός, πως αυτό που δίνει ζωή στον άνθρωπο είναι το αίμα. Κάποια από τα βασικά συστατικά του αποτελούν τα αιμοπετάλια. Πρόκειται για “πολυεργαλεία” που ρυθμίζουν τις διαδικασίες της αιμόστασης και της θρόμβωσης σε συνεργασία με τους παράγοντες πήξης, σύμφωνα με τα ερεθίσματα που στέλνει σε αυτά ο οργανισμός. Ιδίως σε περιπτώσεις ασθενών με αιματολογικά νοσήματα, η ενδελεχής διερεύνηση της διαδικασίας πήξης του αίματος είναι απαραίτητη, διότι παρατηρούνται αρκετές αυξομειώσεις στις τιμές των αιμοπεταλίων, που ίσως οδηγήσουν σε ανάγκη μετάγγισης ή χορήγησης αντιπηκτικών φαρμάκων. Η διερεύνηση αυτή πραγματοποιείται πλέον συνδυάζοντας τις βασικές εξετάσεις πήξης με νέα διαγνωστικά τεστ, πιο εξειδικευμένα ως προς την λειτουργικότητα των αιμοπεταλίων, την αντοχή του θρόμβου και την επίδραση της ηπαρίνης σε αυτά. Αντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, πως θα πρέπει να ελέγχονται οι ασθενείς συχνά ως προς την πήξη τους, με σκοπό την έγκαιρη διάγνωση πιθανής θρόμβωσης ή αιμορραγίας. Σκοπός της μελέτης: Η παρούσα ερευνητική εργασία πραγματοποιήθηκε με σκοπό την συσχέτιση των αιματολογικών νοσημάτων με την τάση για αιμορραγία ή θρομβωτικά επεισόδια των ασθενών, μέσα από την διενέργεια διαγνωστικών εξετάσεων πήξης του αίματος με τη μέθοδο της θρομβοελαστογραφίας. Υλικό και μέθοδος: Μελετήθηκαν 16 κλινικές περιπτώσεις ασθενών με αιματολογικά νοσήματα (οξείες και χρόνιες λευχαιμίες, Λέμφωμα Hodgkin, Λέμφωμα non-Hodgkin, μυελοδυσπλαστικό σύνδρομο, λέμφωμα MALT) και 10 υγιών, που αξιοποιήθηκαν ως μάρτυρες. Για κάθε ασθενή γινόταν συλλογή φλεβικού αίματος σε σωληνάριο κιτρικών και ηπαρίνης. Μετρήθηκαν αρχικά οι τιμές του screening για καθέναν από τους ασθενείς και στη συνέχεια ακολούθησε η μέθοδος υπολογισμού των παραμέτρων της θρομβοελαστογραφίας. Αποτελέσματα: Η στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων πραγματοποιήθηκε με το πρόγραμμα SPSS. Προέκυψε συσχέτιση του PT και του aPTT με τις παραμέτρους CK R και CKH-R του αναλυτή, οι οποίες σχετίζονται με την ενεργοποίηση και τους παράγοντες της πήξης, από την αρχή έως τον σχηματισμό του θρόμβου. Συμπεράσματα: Συμπεραίνουμε, λοιπόν, πως η θρομβοελαστογραφία μπορεί να αποτελέσει το “χρυσό κλειδί” στα χέρια κλινικών και εργαστηριακών γιατρών, καθώς συμβάλλει στην ακριβέστερη, έγκαιρη και έγκυρη διάγνωση προβλημάτων πήξης σε ασθενείς με αιματολογικά νοσήματα.