Εργαστηριακός προσδιορισμός τυπικών παραμέτρων ελέγχου ποιότητας σε ασφαλτομίγματα του ελληνικού οδικού δικτύου

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει τον εργαστηριακό προσδιορισμό τυπικών παραμέτρων ελέγχου ποιότητας σε ασφαλτομίγματα του ελληνικού οδικού δικτύου. Πιο συγκεκριμένα αρχικός στόχος της εργασίας είναι να ερευνήσουμε πως επηρεάζεται η προσδιοριζόμενη φαινόμενη πυκνότητα του μίγματος ανάλογα με το ποια εργαστηριακή μέθοδο μέτρησης εφαρμόζουμε. Ακολούθως στη συνέχεια να εξετάζουμε κατά ποσό η φαινόμενη πυκνότητα του δείγματος σχετίζεται με την ικανότητα του να αντιστέκεται στην αποσάρθρωση (φθορά) λόγω τριβής και κρούσης. Αρχικά, πραγματοποιήθηκε βιβλιογραφική έρευνα για τα χαρακτηριστικά των ασφαλτομιγμάτων και για τις υπάρχουσες εργαστηριακές μεθόδους προσδιορισμού της φαινόμενης πυκνότητας. Στη συνέχεια συγκεντρώσαμε και χρησιμοποιήσαμε δοκίμια συμπυκνωμένου ασφαλτομίγματος από δυο πηγές προέλευσης, πεδίο και εργαστήριο. Στα δείγματα εφαρμόσαμε διαφορετικές εργαστηριακές μεθόδους προσδιορισμού της φαινόμενης πυκνότητας (χωρίς σφράγιση, με σφράγιση παραφίνης ή parafilm) που χρησιμοποιούνται συστηματικά στην Ελλάδα και στη συνέχεια υπολογίσαμε το ποσοστό κενών του κάθε δοκιμίου. Με βάση τα αποτελέσματα που πήραμε κάναμε σύγκριση μεταξύ των μεθόδων για το κάθε δείγμα και εξετάσαμε τις διαφορές που υπήρχαν. Στη συνέχεια εξετάσαμε κατά ποσό επηρεάζει την φαινόμενη πυκνότητα των δοκιμίων η διαφορετικότητα της μακροϋφή που υπάρχει στην περιμετρική επιφάνεια τους ανάλογα με την προέλευση (λήψη πυρήνα από πεδίο, παρασκευή στο Εργαστήριο). Για το σκοπό αυτό με κατάλληλη κοπή των δοκιμίων αφαιρέσαμε την επιφανειακή μακροϋφή τους και μετρήσαμε εκ νέου την φαινόμενη πυκνότητα τους. Συγκρίνοντας τη φαινόμενη πυκνότητα των δοκιμίων με και χωρίς μακροϋφή διαπιστώσαμε ότι η μακροϋφή της επιφάνειας επηρεάζει σημαντικά το τελικό αποτέλεσμα. Τέλος διερευνήσαμε προκαταρκτικά την σχέση που έχει η φαινόμενη πυκνότητα ενός δείγματος με την αντοχή του στην τριβή και την κρούση. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιήσαμε την εργαστηριακή δοκιμή Cantabro από την οποία υπολογίσαμε το ποσοστό απώλειας μάζας του κάθε δοκιμίου. Συγκρίνοντας το ποσοστό απώλειας μάζας των δοκιμίων με την φαινόμενη πυκνότητα τους διαπιστώσαμε πιθανή συσχέτιση για ασφαλτομίγματα με υψηλή πυκνότητα. Συνολικά στην διερεύνηση διαπιστώθηκε ότι υπάρχει αξιοσημείωτη διαφορά στον προσδιορισμό της φαινόμενης πυκνότητας μεταξύ των μεθόδων που τυπικά χρησιμοποιούνται από τα Ελληνικά αλλά και διεθνή εργαστήρια. Επίσης διαπιστώθηκε ότι σημαντικό ρόλο στο αποτέλεσμα μπορεί να έχει και η προέλευση του δοκιμίου (εργαστηριακή παρασκευή ή ασφαλτικός πυρήνας πεδίου).