Η συμβολή της παιγνιοθεραπείας σε παιδιά με αυτισμό.
The contribution of play therapy to children with autism.
Λέξεις-κλειδιά
Παιγνιοθεραπεία ; Αυτισμός ; Θεραπεία ; Παρέμβαση ; Συναίσθημα ; Play therapy ; Autism ; Social skills ; Creative playΠερίληψη
Η παρούσα εργασία εξετάζει τη συμβολή της παιγνιοθεραπείας στη βελτίωση των κοινωνικών, συναισθηματικών και επικοινωνιακών δεξιοτήτων παιδιών με διαταραχή του αυτιστικού φάσματος (ΔΑΦ). Αναδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο το παιχνίδι, μπορεί να λειτουργήσει ως ένα αποτελεσματικό εργαλείο παρέμβασης για την ενίσχυση της ψυχολογικής ευημερίας των παιδιών με ΔΑΦ, μέσα από τη θεωρητική ανάλυση, τις μεθοδολογικές προσεγγίσεις και τα πρακτικά παραδείγματα εφαρμογής. Για την επίτευξη του στόχου αυτού, η μεθοδολογία βασίζεται σε βιβλιογραφική ανασκόπηση με στόχο τη συγκέντρωση και την ανάλυση δεδομένων από προηγούμενες έρευνες και μελέτες. Συστηματικά εξετάζονται πηγές που αφορούν τις βασικές αρχές και τις τεχνικές της παιγνιοθεραπείας, αλλά και την εφαρμογή της σε διαφορετικά πλαίσια. Παράλληλα, γίνεται αναφορά στις ειδικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα παιδιά με ΔΑΦ και τον τρόπο με τον οποίο αυτές επηρεάζουν την ικανότητά τους να εμπλακούν σε κοινωνικές αλληλεπιδράσεις μέσω του παιχνιδιού.
Στο πλαίσιο της ανάλυσης, η εργασία ακολουθεί συγκεκριμένα βήματα. Αρχικά, παρουσιάζεται ο θεωρητικός ορισμός του αυτισμού και τα κύρια χαρακτηριστικά του, όπως οι ελλείψεις στο συμβολικό παιχνίδι και τις κοινωνικές δεξιότητες. Στη συνέχεια, αναλύεται η ιστορική εξέλιξη της παιγνιοθεραπείας και οι βασικές αρχές της, με έμφαση στις τεχνικές του συμβολικού και εκφραστικού παιχνιδιού, καθώς και της κατευθυνόμενης και μη κατευθυνόμενης προσέγγισης. Επιπλέον, δόθηκαν παραδείγματα εφαρμογών, όπως οι δραματικές παρεμβάσεις, τα LEGO® Therapy και οι θεατρικές δραστηριότητες, που αποδεικνύουν τον τρόπο με τον οποίο το παιχνίδι μπορεί να ενισχύσει τη συνεργασία, τη λεκτική επικοινωνία και την κοινωνική ένταξη. Τέλος, παρουσιάζεται μια αναλυτική κριτική ανασκόπηση των ερευνών που αξιολογούν την αποτελεσματικότητα αυτών των παρεμβάσεων.
Τα αποτελέσματα αυτής της ανάλυσης δείχνουν πως η παιγνιοθεραπεία συμβάλλει σημαντικά στη βελτίωση των κοινωνικών και συναισθηματικών δεξιοτήτων των παιδιών με ΔΑΦ. Οι τεχνικές παιχνιδιού παρέχουν ένα ασφαλές και προβλέψιμο περιβάλλον, το οποίο επιτρέπει στα παιδιά να εκφράσουν συναισθήματα, να αναπτύξουν δεξιότητες συνεργασίας και να μειώσουν τις στερεοτυπικές συμπεριφορές. Επιπλέον, οι παρεμβάσεις που βασίζονται στο παιχνίδι προσφέρουν στα παιδιά την ευκαιρία να ενισχύουν τη φαντασία τους και να συμμετέχουν σε κοινωνικές δραστηριότητες με συνομηλίκους, ενώ παράλληλα ενισχύουν τη συναισθηματική τους ρύθμιση.
Περίληψη
The significance of play therapy to enhancing the social, emotional, and communicative abilities of children with Autism Spectrum Disorder (ASD) is investigated in this paper. Its aim is to underline how, via theoretical analysis, methodological methods, and pragmatic instances of implementation, play—and more especially play therapy—can be a useful intervention technique to improve the psychological well-being of children with ASD. The approach is predicated on a study of the literature meant to collect and evaluate information from earlier studies and investigations. Sources on the basic ideas and methods of play therapy as well as their application in different contexts were methodically compiled. Furthermore investigated were the difficulties experienced by children with ASD and how they affected their capacity for social relationships via play.
The investigation proceeded in a methodical manner. At first, it offered the theoretical description of autism along with its primary traits—such as social skills and deficiencies in symbolic play. It then examined the evolution of play therapy historically and its underlying ideas, with an eye on both directed and non-directed methods as well as symbolic and expressive play. In order to show how play may improve collaboration, verbal communication, and social integration, samples of applications—including dramatic interventions, LEGO® Therapy, and theatrical events—were also given. At last, a critical analysis of research assessing the success of various treatments was offered. According to the results of the literature study, play therapy greatly helps children with ASD to enhance their social and emotional abilities. Play-based approaches provide kids a secure and consistent setting where they may express feelings, grow in collaboration, and cut out stereotypically occurring behaviors. Play-based therapy also provide kids the chance to develop their emotional self-regulation, boost their inventiveness, and engage in peer social events. Play therapy turns out to be a useful intervention technique for children with ASD. The results highlight the significance of play therapy for social and emotional development, thereby providing fresh ideas for enhancing their quality of life even if further study is needed.
Αριθμός σελίδων
67Σχολή
Σχολή Δημόσιας ΥγείαςΑκαδημαϊκό Τμήμα
Τμήμα Δημόσιας και Κοινοτικής ΥγείαςΤίτλος Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών
Περιβαλλοντική Υγεία & Επικοινωνία στη Γενική και Ειδική Αγωγή και εκπαίδευσηΓλώσσα
Ελληνικά
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές