Εμφάνιση απλής εγγραφής

Ο μετασχηματισμός του θεσμού του διευθυντή σχολείου δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης από τον Ν1566/1985 και μετά. Ηθικά διλήμματα επιζητούν λύσεις

dc.contributor.advisorΣαλμόν, Ιωάννης
dc.contributor.authorΤσιγκούλη, Άννα
dc.date.accessioned2025-03-12T10:45:44Z
dc.date.available2025-03-12T10:45:44Z
dc.date.issued2025-03-11
dc.identifier.urihttps://polynoe.lib.uniwa.gr/xmlui/handle/11400/8701
dc.description.abstractΟ ρόλος της εκπαιδευτικής διοίκησης και ειδικότερα του διευθυντή στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για τη διασφάλιση της ποιότητας και της αποτελεσματικότητας των σχολικών μονάδων. Στην Ελλάδα, ο θεσμός αυτός έχει υποστεί σημαντικές αλλαγές, αντανακλώντας τις μεταβαλλόμενες ανάγκες της εκπαιδευτικής κοινότητας και τις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας. Από έναν καθαρά διαχειριστικό ρόλο, ο διευθυντής εξελίχθηκε σε κεντρική ηγετική φυσιογνωμία που καλείται να κατευθύνει τη σχολική μονάδα με έμφαση στη συνεργασία, την καινοτομία και τη συνεχή βελτίωση. Ο σκοπός αυτής της ανάλυσης είναι να φωτίσει τη σταδιακή εξέλιξη του ρόλου του διευθυντή στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση μέσα από ιστορικές αναδρομές, νομοθετικές αλλαγές και διεθνείς τάσεις. Ειδικότερα, διερευνώνται οι επιπτώσεις των μεταρρυθμίσεων στις αρμοδιότητες, τις διαδικασίες επιλογής και τη σχέση του διευθυντή με διοικητικούς και εκπαιδευτικούς φορείς, αναδεικνύοντας τη σημασία της συμμετοχικής ηγεσίας και της αυτοαξιολόγησης για την ανάπτυξη του σχολικού περιβάλλοντος. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι ο διευθυντής δεν περιορίζεται πλέον σε γραφειοκρατικές λειτουργίες, αλλά αναλαμβάνει ηγετικό ρόλο ως πρότυπο και φορέας αλλαγής. Παράλληλα, ενισχύεται η ανάγκη για ευελιξία και αυτονομία στο εκπαιδευτικό σύστημα, αν και εξακολουθούν να υπάρχουν προκλήσεις, όπως η διατήρηση της γραφειοκρατίας. Συμπερασματικά, ο διευθυντής καλείται να συνδυάσει διοικητικές και ηγετικές δεξιότητες, προάγοντας την καινοτομία και τη συνεργασία σε ένα περιβάλλον που συνεχώς μεταβάλλεται.el
dc.format.extent85el
dc.language.isoelel
dc.publisherΠανεπιστήμιο Δυτικής Αττικήςel
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές*
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/deed.el*
dc.subjectΔιευθυντήςel
dc.subjectΕκπαιδευτική ηγεσίαel
dc.subjectΑυτοαξιολόγησηel
dc.subjectΔιοικητική θεωρίαel
dc.subjectΜεταρρυθμίσειςel
dc.titleΟ μετασχηματισμός του θεσμού του διευθυντή σχολείου δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης από τον Ν1566/1985 και μετά. Ηθικά διλήμματα επιζητούν λύσειςel
dc.title.alternativeThe transformation of the institution of the principal of a high school from Law 1566/1985 onwards. Ethical dilemmas seek solutionsel
dc.typeΜεταπτυχιακή διπλωματική εργασίαel
dc.contributor.committeeΠιερράκος, Γεώργιος
dc.contributor.committeeΓούλα, Ασπασία
dc.contributor.facultyΣχολή Διοικητικών, Οικονομικών & Κοινωνικών Επιστημώνel
dc.contributor.departmentΤμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεωνel
dc.contributor.masterΔιοίκηση Εκπαιδευτικών Μονάδωνel
dc.description.abstracttranslatedThe role of educational administration, and specifically that of the school principal in secondary education, is a critical factor in ensuring the quality and effectiveness of educational institutions. In Greece, this institution has undergone significant changes, reflecting the evolving needs of the educational community and the demands of modern society. Transitioning from a purely managerial role, the school principal has become a central leadership figure tasked with guiding the school unit through collaboration, innovation, and continuous improvement. The purpose of this analysis is to highlight the gradual evolution of the principal’s role in secondary education through historical retrospectives, legislative changes, and international trends. Specifically, it explores the impact of reforms on responsibilities, selection procedures, and the principal's relationship with administrative and educational stakeholders, emphasizing the importance of participatory leadership and self-assessment in fostering a positive school environment. Findings reveal that the principal’s role extends beyond bureaucratic functions to embrace leadership as a model and agent of change. At the same time, the need for flexibility and autonomy in the education system becomes increasingly apparent, despite persistent challenges such as entrenched bureaucracy. In conclusion, principals are expected to combine administrative and leadership skills, promoting innovation and collaboration within a constantly evolving environment.el


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές