Επικοινωνιακές χειρονομίες σε νήπια με διαταραχή αυτιστικού φάσματος
Communicative gestures in autism spectrum disorder toddlers
Λέξεις-κλειδιά
Δεικτικές χειρονομίες ; Επικοινωνιακές χειρονομίες ; Διαταραχή αυτιστικού φάσματος ; Τυπική ανάπτυξη ; Συγκριτική μελέτη ; Μη λεκτική επικοινωνία ; Αλληλεπίδραση μητέρας παιδιούΠερίληψη
Η παρούσα μελέτη επικεντρώνεται στη σύγκριση των δεικτικών επικοινωνιακών χειρονομιών μεταξύ νηπίων με Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος και τυπικά αναπτυσσόμενων νηπίων .Οι δεικτικές χειρονομίες ,όπως το δείξιμο με το χέρι ,το δόσιμο και η παρουσίαση ενός αντικειμένου , παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της μη λεκτικής επικοινωνίας, επιτρέποντας στα παιδιά να εκφράζουν τι ανάγκες ,τα συναισθήματα και τις επιθυμίες τους. Τα παιδιά με ΔΑΦ παρουσιάζουν ελλείματα στην χρήση των συγκεκριμένων χειρονομιών, το οποίο έχει αρνητικό αντίκτυπο στις κοινωνικές και επικοινωνιακές τους δεξιότητες .
Η έρευνα ακολούθησε ένα συγκριτικό περιγραφικό ερευνητικό σχεδιασμό, με δεδομένα που συλλέχθηκαν μέσω μαγνητοσκοπημένων βίντεο από αλληλεπιδράσεις μητέρας-παιδιού κατά τη διάρκεια ελεύθερου παιχνιδιού στο φυσικό περιβάλλον του σπιτιού τους. Το δείγμα περιλάμβανε 10 νήπια με ΔΑΦ και 6 τυπικά αναπτυσσόμενα νήπια, ηλικίας 2 έως 3 ετών. Η ανάλυση των βίντεο πραγματοποιήθηκε με τη χρήση του λογισμικού ELAN, το οποίο επιτρέπει την ακριβή κωδικοποίηση και καταγραφή των χειρονομιών, ενώ τα δεδομένα εισήχθησαν και αναλύθηκαν με το στατιστικό λογισμικό SPSS. Η σύγκριση βασίστηκε στη συχνότητα και τη διάρκεια των δεικτικών χειρονομιών, καθώς και στη χρήση των συγκεκριμένων χειρονομιών σε συνδυασμό με βλεμματική επαφή και λεκτική επικοινωνία.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ,ότι τα νήπια με ΔΑΦ χρησιμοποιούν λιγότερες δεικτικές χειρονομίες με χαμηλότερη συχνότητα και διάρκεια σε αντίθεση με τα τυπικά αναπτυσσόμενα νήπια . Ειδικότερα, οι χειρονομίες δείξης και δόσιμο ήταν λιγότερο συχνές σε συνδυασμό με την μειωμένη χρήση βλεμματικής επαφής και λεκτικής επικοινωνίας .Αυτές οι διαφορές ,μαρτυρούν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα παιδιά με ΔΑΦ στη μη λεκτική επικοινωνία και υπογραμμίζουν την ανάγκη για πρώιμες παρεμβάσεις που θα στοχεύουν στη βελτίωση των μη λεκτικών τους δεξιοτήτων.
Η μελέτη συμβάλλει στη διεθνή βιβλιογραφία σχετικά με τη μη λεκτική επικοινωνία και τις επικοινωνιακές χειρονομίες μεταξύ παιδιών με ΔΑΦ και τυπικά αναπτυσσόμενων παιδιών. Τα ευρήματα παρέχουν πολύτιμες γνώσεις που καθιστούν δυνατή, την ανάπτυξη προγραμμάτων παρέμβασης, προσαρμοσμένων στις ανάγκες των παιδιών ΔΑΦ, με σκοπό την ενίσχυση των επικοινωνιακών τους δεξιοτήτων και τη βελτίωση της κοινωνικής τους αλληλεπίδρασης.
Περίληψη
This study focuses on the comparison of deictic communicative gestures between toddlers with Autism Spectrum Disorder (ASD) and typically developing (TD) toddlers. Deictic gestures, such as pointing and showing objects, are crucial tools of nonverbal communication, allowing children to express their needs, emotions, and desires. Children with ASD often exhibit significant difficulties in producing these gestures, which negatively impacts their social and communication skills.
The research followed a comparative descriptive design, using data collected from video recordings of mother-child interactions during free play in their natural home environment. The sample consisted of 10 toddlers with ASD and 6 typically developing toddlers, aged 2 to 3 years. The analysis of the videos was conducted using the ELAN software, which allows for precise annotation and coding of gestures, while the data were processed and analyzed using the SPSS statistical software. The comparison was based on the frequency and duration of deictic gestures, as well as the accompanying use of eye contact and verbal communication.
The results revealed that toddlers with ASD demonstrated significantly lower frequency and shorter duration in the use of deictic gestures compared to typically developing children. Specifically, pointing and giving gestures were less frequent and were associated with reduced use of eye contact and verbal communication. These differences highlight the communication challenges faced by children with ASD and underscore the need for early interventions aimed at improving their nonverbal communication skills.
This study contributes to the international literature on nonverbal communication and developmental differences between children with ASD and typically developing children. The findings provide valuable insights that can be used to develop intervention programs tailored to the needs of children with ASD, with the goal of enhancing their communicative abilities and improving their social interactions.
Αριθμός σελίδων
40Σχολή
Σχολή Διοικητικών, Οικονομικών & Κοινωνικών ΕπιστημώνΑκαδημαϊκό Τμήμα
Τμήμα Αγωγής και Φροντίδας στην Πρώιμη Παιδική ΗλικίαΓλώσσα
ΕλληνικάΣυλλογή
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές