Οι αντιλήψεις των παιδιών για το φως και το χρώμα ως φυσικά φαινόμενα. Μια πρόταση αξιοποίησης του εικαστικού μαθήματος στο Δημοτικό Σχολείο ως διεπιστημονική σύνδεση της Τέχνης και των Φυσικών Eπιστημών στη διδακτική πράξη.

Abstract

Σκοπός της συγκεκριμένης εργασίας είναι αφενός η ερευνητική καταγραφή των αντιλήψεων των παιδιών, ηλικίας 9-12 ετών για το φυσικό φαινόμενο του φωτός και τις υπόλοιπες παραμέτρους του όπως η σκιά, η διάθλαση, η ανάκλαση και το χρώμα και αφετέρου η ανάδειξη της διεπιστημονικής σύνδεσης που υπάρχει μεταξύ της διδακτικής των εικαστικών και εκείνης των φυσικών επιστημών. Ακόμη περισσότερο, στοχεύει να αναδείξει τον ρόλο των εικαστικών ως διευκολυντή στην κατανόηση του φυσικού φαινομένου του φωτός από τα παιδιά των τελευταίων τάξεων του Δημοτικού Σχολείου, όπου ξεκινάει και η συστηματική διδασκαλία των συγκεκριμένων εννοιών και φαινομένων μέσα από το μάθημα Φυσικά, σύμφωνα με το Αναλυτικό Πρόγραμμα και τα διδακτικά εγχειρίδια. Μεθοδολογία: Η έρευνα διεξήχθη κατά τα πρότυπα της Έρευνας-Δράσης στην εκπαίδευση. Για τον έλεγχο των ιδεών επιλέχθηκε η χρήση γραπτού ερωτηματολόγιου το οποίο διαμοιράστηκε στα παιδιά. Κατόπιν σχεδιάστηκε διδακτική παρέμβαση και ασκήσεις με βάση και τα αντίστοιχα ΔΕΠΠΣ και ΑΠΣ του μαθήματος των Εικαστικών. Τα δεδομένα που αντλήθηκαν από το ερωτηματολόγιο κωδικοποιήθηκαν με το πρόγραμμα IBM SPSS Statistics Data Editor. Αποτελέσματα: Οι πρότερες αντιλήψεις των παιδιών για το φως μπορούν να φανούν πολύ χρήσιμες στον δάσκαλο των εικαστικών. Το μάθημα των εικαστικών μπορούν, εφόσον διδαχτούν μέσα σε ένα επιστημονικά δομημένο πλαίσιο, να τροποποιήσουν τις αντιλήψεις των μαθητών για το φως ακόμη και στις τάξεις που δεν διδάσκεται το μάθημα των φυσικών. Συζήτηση: Η αξία των καλλιτεχνικών μαθημάτων συχνά είναι παραγνωρισμένη στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, τόσο από την πλευρά της πολιτείας όσο και από την πλευρά των πολιτών (μαθητών και γονέων). Είναι σημαντικό να αναδειχτεί η αναγκαιότητα αυτών των μαθημάτων πέρα από την καλλιέργεια της εκφραστικότητας των μαθητών και να αναδειχτούν οι πολλαπλοί τρόποι με τους οποίους αυτά συνεισφέρουν στην ολοκλήρωση του μελλοντικού πολίτη του 21ου αιώνα.