Προσεγγίσεις Μάθησης στο μάθημα «Αρχές Οικονομικής Θεωρίας» και χαρακτηριστικά Διά βίου μάθησης των μαθητών της Γ’ Λυκείου

Abstract

Εισαγωγή: Σε έναν σύγχρονο περιβάλλον, που αλλάζει συνεχώς και εξελίσσεται με ραγδαίους ρυθμούς, τα εκπαιδευτικά συστήματα οφείλουν να στρέψουν την προσοχή τους στη διαμόρφωση μελλοντικών πολιτών, ικανών να προσαρμόζονται σε κάθε κοινωνική, οικονομική και τεχνολογική αλλαγή. Ενισχυτικός παράγοντας στην ικανότητα των πολιτών να ανταποκρίνονται σε αυτές τις νέες μεταβολές και απαιτήσεις, αποτελεί η καλλιέργεια των διά βίου δεξιοτήτων. Η διαδικασία ανάπτυξής τους, είναι αδιάλειπτη, καθώς ξεκινάει από την παιδική ηλικία του ατόμου, κατά τη διάρκεια φοίτησής του στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, και συνεχίζεται σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Έρευνες υποστηρίζουν την επίδραση, που έχει ο τρόπος μελέτης των μαθητών, δηλαδή οι «Προσεγγίσεις Μάθησης», τόσο στην ποιότητα μάθησης όσο και στην καλλιέργεια των διά βίου χαρακτηριστικών. Σκοπός: Ο κύριος στόχος της παρούσας εργασίας είναι να διερευνήσει τις «Προσεγγίσεις Μάθησης» που υιοθετούν οι μαθητές της Γ’ Λυκείου, στο οικονομικό μάθημα «Αρχές Οικονομικής Θεωρίας», καθώς και την ανάπτυξη των «Διά βίου» χαρακτηριστικών τους, υπό το πρίσμα ενός συγκεντρωτικού και εξετασιοκεντρικού εκπαιδευτικού συστήματος, όπως είναι το ελληνικό. Μέθοδος: Για την διερεύνηση των ανωτέρων στόχων, χρησιμοποιήθηκαν δύο ερευνητικά εργαλεία, μεταφρασμένα στα ελληνικά, σύμφωνα με την αντίστροφη διαδικασία. Συγκεκριμένα, χρησιμοποιήθηκαν το Revised Two Factor Learning Process Questionnaire (R-LPQ-2F) και το Lifelong Learning Questionnaire (LLQ), τα οποία δόθηκαν σε μαθητές έξι σχολείων της Αττικής. Η στατιστική ανάλυση των δεδομένων έγινε με τη χρήση του στατιστικού πακέτου SPSS v.28. Αποτελέσματα: Οι μαθητές της Γ’ Λυκείου στο οικονομικό μάθημα «Αρχές Οικονομικής Θεωρίας», δεν δείχνουν ιδιαίτερη προτίμηση, ούτε στην «Εις βάθος» ούτε στην «Επιφανειακή» προσέγγιση. Φαίνεται να υιοθετούν, και τις δύο προσεγγίσεις, στον ίδιο, χαμηλό βαθμό. Στατιστικά σημαντικές διαφορές εντοπίζονται μεταξύ των Γενικών και Πρότυπων/Πειραματικών Λυκείων, αλλά και μεταξύ των στόχων σπουδών, των μαθητών. Αναφορικά με την τάση των εν λόγω μαθητών προς τη Διά βίου μάθηση, παρατηρείται μία μετρίου βαθμού προδιάθεση, στο να εμπλακούν οι μαθητές σε διαδικασίες που σχετίζονται με αυτή. Διαφορές, στατιστικά σημαντικές, διαπιστώνονται, ως προς τα δια βίου χαρακτηριστικά των μαθητών μεταξύ των δυο τύπων σχολείου, καθώς και μεταξύ των διαφορετικών στόχων συνέχισης των σπουδών τους. Επιπλέον, επιβεβαιώνεται, όπως και σε άλλες έρευνες, η ύπαρξη θετικής συσχέτισης της Διά βίου μάθησης, με τις «Εις βάθος» προσεγγίσεις και αρνητικής συσχέτισής της, με τις «Επιφανειακές» προσεγγίσεις. Συμπεράσματα: Είναι σημαντικό, να αποτελέσει στόχος του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος, η ενίσχυση των μαθητών, σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, προς την ανάπτυξη βαθύτερων εσωτερικών κινήτρων, που θα οδηγήσουν στην αγάπη για τη μάθηση και την προσέγγισή της με βαθύτερη κατανόηση. Η επίτευξη του εν λόγω στόχου, έγκειται στον εμπλουτισμό του ρόλου του εκπαιδευτικού, στην αποτελεσματική διδασκαλία, στην βελτίωση των προγραμμάτων σπουδών, και στην καλλιέργεια ενός θετικού σχολικού κλίματος.