Διαχείριση συγκρούσεων στο χώρο εργασίας

Abstract

Από τη φύση του ο άνθρωπος έχει ανάγκη για κοινωνική επαφή με τους συνανθρώπους του, τους συναδέλφους του και γενικά με άτομα που περιστοιχίζουν το περιβάλλον του εντός και εκτός της εργασίας του. Σε έναν κόσμο πολλαπλών αλληλεξαρτήσεων, η σχέση μεταξύ των ατόμων και μεταξύ του ατόμου και του περιβάλλοντός του αποδεικνύει ότι η ζωή κατέχει κεντρικό ρόλο. Μία από τις σημαντικές πτυχές της κοινωνικής ζωής λαμβάνει υπόψη κάθε είδους αλληλεπιδράσεις μεταξύ των ατόμων. Εκτός από τη δημιουργία και τη διατήρηση λειτουργικών ανθρώπινων σχέσεων, η ζωή μέσα σε μια ομάδα οδηγεί σε καταστάσεις σύγκρουσης. Δεδομένου ότι το κύριο συστατικό της ομάδας σε μια μέση καθημερινή ζωή εκδηλώνεται πιο έντονα στον εργασιακό χώρο, αυτή η εργασία στοχεύει να εξετάσει ζητήματα που σχετίζονται με τη διαχείριση των συγκρούσεων στο εργασιακό περιβάλλον. Η διαχείριση των συγκρούσεων είναι πολλαπλή, ανάλογα με τη φύση των αιτιών που οδηγούν στη σύγκρουση. Η εργασία εστιάζει στην ανάδειξη του ρόλου της επικοινωνίας, που θεωρείται ο κοινός παρονομαστής όλων των οργανωσιακών ρυθμίσεων για τη διαχείριση των συγκρούσεων. Οι αιτίες σχετίζονται άμεσα με την έλλειψη πόρων, τον καταμερισμό λειτουργιών και καθηκόντων, τη δύναμη των σχέσεων, τη διαφοροποίηση και τους ρόλους οργάνωσης στην κοινωνία. Οι οργανισμοί είναι ζωντανά συστήματα, τα οποία αποτελούνται από άτομα που αλληλοεπιδρούν, καθένα από τα οποία έχει τους δικούς του καθορισμένους ρόλους, αντιλήψεις και αξίες. Κάθε οργανισμός, ανεξάρτητα από τον τύπο του, δημόσιος ή ιδιωτικός, κερδοσκοπικός ή μη, αντιμετωπίζει καθημερινές συγκρούσεις οι οποίες βασίζονται σε διαφορετικές αιτίες εσωτερικής ή εξωτερικής οργάνωσης. Η σύγκρουση είναι η φυσιολογική και αναπόφευκτη συνέπεια της κοινωνικής και οργανωσιακής ζωής και θεωρείται ως ένδειξη δυσλειτουργίας που μπορεί να οδηγήσει σε μη παραγωγικά αποτελέσματα. Ωστόσο θα πρέπει να αναφερθεί ότι μια σύγκρουση δεν προκαλεί πάντα αρνητικά αποτελέσματα, αλλά μπορεί να επιλυθεί επωφελώς. Στην σύγχρονη διεθνή βιβλιογραφία οι συγκρούσεις δύνανται να θεωρηθούν πρόξενοι αλλαγής, οι οποίες διευκολύνουν και βελτιώνουν με εποικοδομητικό τρόπο τις σχέσεις των εργαζομένων και κατ’ επέκταση τους στόχους του οργανισμού (Robbins & Judge, 2018).