Υποστήριξη του Εθνικού Συστήματος Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης μέσω χρηματοδοτικών εργαλείων της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Support to the National System of Vocational Education and Training through financial resources of the European Union
Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία
Συγγραφέας
Πισλή, Κωνσταντίνα
Ημερομηνία
2023-09-11Επιβλέπων
Psycharis, YannisΛέξεις-κλειδιά
Ευρωπαϊκή Ένωση ; Πολιτική συνοχής ; Επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση ; Εθνικό Σύστημα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης ; Νόμος 4763/2020 ; Μεταρρυθμίσεις ; Χρηματοδοτικά εργαλείαΠερίληψη
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει κληθεί τα τελευταία χρόνια να αντιμετωπίσει πολλαπλές οικονομικές κρίσεις και κοινωνικούς μετασχηματισμούς που επηρεάζουν καταλυτικά τη δομή και τη συνοχή της. Η διατήρηση των ισορροπιών και η ύπαρξη συνοχής ανάμεσα στα κράτη-μέλη αποτελεί ίσως τη σημαντικότερη πρόκληση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Η Πολιτική Συνοχής είναι μια κεντρική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης κι ένα βασικό μέσο για την επίτευξη θεμελιωδών στόχων για οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή καθώς και αλληλεγγύη στο σύνολο της Ένωσης. Τα τελευταία χρόνια, οι εξελίξεις στους τομείς της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης είναι ραγδαίες σε εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Η επένδυση στο «ανθρώπινο κεφάλαιο», το οποίο περιλαμβάνει γνώσεις, δεξιότητες, ικανότητες και δυνατότητες μάθησης είναι κρίσιμος παράγοντας για τη μακροχρόνια ανάπτυξη μιας χώρας. Ένα κράτος μπορεί να βελτιώσει το ανθρώπινο κεφάλαιο που διαθέτει επενδύοντας σε τομείς όπως η υγεία, η κατάρτιση, η έρευνα και η τεχνολογία. Όμως, αναμφίβολα, τη σημαντικότερη συμβολή στη βελτίωση του ανθρωπίνου κεφαλαίου έχουν η εκπαίδευση και η κατάρτιση. Επιπλέον, η επένδυση στην εκπαίδευση και κατάρτιση είναι προϋπόθεση για την επίτευξη ανταγωνιστικότητας, συνεκτικότητας και ανθεκτικότητας για το σύνολο των κρατών-μελών.
Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση του τρόπου συμβολής των χρηματοδοτικών εργαλείων της Πολιτικής Συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, ιδιαίτερα ως μέσο για την εφαρμογή της μεταρρύθμισης που συντελέστηκε στην Ε.Ε.Κ. με τον ν. 4763/2020 (Α΄ 254). Παράλληλα, η παρούσα εργασία καλείται να διερευνήσει, μέσω της ποιοτικής έρευνας που διεξήχθη με δέκα (10) εκπροσώπους της Ε.Ε.Κ., τη βελτίωση των υποδομών και υπηρεσιών παροχής της Ε.Ε.Κ. τα τελευταία τρία χρόνια, αναλύοντας τις στάσεις και τις αντιλήψεις των συμμετεχόντων στην έρευνα από τη θέση που κατέχουν και υπηρετούν την Ε.Ε.Κ.
Περίληψη
Recently, the European Union has experienced several economic crises and social changes that have affected its framework and unity. A crucial challenge for the European project is to uphold balance and unity between Member States. Cohesion Policy, a major EU policy, is an essential tool for the achievement of the fundamental objectives of economic, social and territorial cohesion and solidarity throughout the Union. The field of vocational education and training has developed rapidly in recent years, both nationally and internationally. Critical to a country's long-term development is investment in 'human capital', which includes knowledge, skills, competencies and learning opportunities. A country can enhance its human capital by investing in sectors such as healthcare, training, research, and technology. There is no doubt, however, that education and training are the greatest contributors to the improvement of human capital. Moreover, investment in education and training is a fundamental requirement for all Member States to achieve competitiveness, coherence and sustainability. The aim of this paper is to analyse the effectiveness of the financial instruments used within the European Union's Cohesion Policy for the improvement of Vocational Education and Training (VET). The focus is on their use as a means of implementing the reform of the VET system introduced by Law 4763/2020. This paper aims to investigate the improvement of infrastructure and services in the provision of VET over the last three years, through qualitative research conducted with ten representatives from the field, analysing the attitudes and perceptions of the participants in their roles as holders and providers of VET.