Αναπτυξιακή Διαταραχή Συντονισμού και Σύγχρονες Εκπαιδευτικές Προσεγγίσεις – Μελέτη περίπτωσης

Κεπίδου, Ελένη

Developmental Coordination Disorder and Modern Educational Approaches – Case Study

Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία

Author

Κεπίδου, Ελένη

Date

2024-02-16

Advisor

Michalopoulos, Efstathios

Διπλωματική Εργασία - Κεπίδου Ελένη.pdf (1.378Mb)

Keywords

Αναπτυξιακή Διαταραχή Συντονισμού

Abstract

Για την ορθή σύλληψη, σχεδίαση και υλοποίηση κάθε κίνησης του ανθρώπινου οργανισμού είναι απαραίτητη η εμπλοκή και συνεργασία πλήθους συστημάτων και νευρώνων διαφόρων εγκεφαλικών περιοχών. Κατά την εμβρυϊκή περίοδο αναπτύσσεται το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα και διακρίνονται τρία επίπεδα αισθητικοκινητικού ελέγχου που αφορούν τα πρωτόγονα αντανακλαστικά, την κινητική λειτουργία άκρων και στοματοπροσωπικών μυών και τον κινητικό έλεγχο υψηλού επιπέδου προερχόμενο από την πιο ολοκληρωμένη ανάπτυξη του φλοιού και την εμπλοκή γνωστικών και κινητικών δεξιοτήτων. Δυσλειτουργίες στην αναπτυξιακή αυτή πορεία και μη αποτελεσματική επικοινωνία εγκεφάλου και σώματος σηματοδοτούν Αναπτυξιακή Διαταραχή Συντονισμού (DCD) ή αλλιώς Δυσπραξία, συνοδευόμενη από πληθώρα δυσκολιών διαφορετικής κλίμακας σύμφωνα με την εκάστοτε περίπτωση. Εν απουσία διανοητικής βλάβης και νευρολογικής πάθησης, εμφανίζονται προβλήματα λεπτής και αδρής κίνησης, συντονισμού, λόγου, επεξεργασίας πληροφοριών και γνωστικών δεξιοτήτων ενώ συχνά παρουσιάζεται συννοσηρότητα διαταραχών και προβλήματα συμπεριφοράς. Επιπρόσθετα, εμφανίζονται δευτερογενείς ψυχοσυναισθηματικές δυσκολίες που επηρεάζουν την εμπειρία ζωής και την επαγγελματική πορεία ενός ατόμου. Αξιολογείται το κλινικό προφίλ και κατόπιν διαγνωστικής διαδικασίας προτείνεται από διεπιστημονική ομάδα ένα εξατομικευμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα για την ενδυνάμωση και αναδιάρθρωση της αντιληπτικής ικανότητας και κινητικής λειτουργίας σε συνδυασμό με την ψυχοσυναισθηματική υποστήριξη του ατόμου, με σκοπό την προαγωγή της υγείας. Η εξέλιξη της τεχνολογίας λειτουργεί επικουρικά στην προσπάθεια αντιμετώπισης των δυσκολιών, καθώς καινοτόμες τεχνολογίες που αξιοποιούνται στην εκπαιδευτική διαδικασία, όπως η Immersive Technology, δύνανται να παρέχουν περιβάλλοντα διάδρασης και ενδυνάμωσης γνωστικών και κινητικών δεξιοτήτων.

Abstract

For the correct conception, design and implementation of every movement of the hu-man body, the involvement and cooperation of many systems and neurons of various brain areas is necessary. During the embryonic period the Central Nervous System is developed and three levels of sensorimotor control can be distinguished, which concern primitive re-flexes, the motor function of limbs and orofacial muscles, and the high-level motor control resulting from the more complete development of the cortex and the involve-ment of cognitive and motor skills. Dysfunctions in this developmental process and ineffective brain-body com-munication signal Developmental Coordination Disorder (DCD) or otherwise dys-praxia, accompanied by a multitude of difficulties of different scales according to each case. In the absence of intellectual impairment and neuro-logical disease, problems with fine and gross movement, coordination, speech, infor-mation processing and cognitive skills appear, while comorbid disorders and behav-ioral problems often occur. Additionally, second-ary psycho-emotional difficulties occur that affect a person's life experience and ca-reer path. The clinical profile is evaluated and after the diagnostic process, a personalized educational program is proposed by an interdisciplinary team to strengthen and re-structure the perceptual capacity and motor function in combination with the psycho-emotional support of the individual, with the aim of promoting health. The evolution of technology works as an aid in trying to deal with difficulties, as innovative technologies used in the educational process, such as Immersive Tech-nology, can provide environments for interaction and strengthening of cognitive and motor skills.