Εκτίμηση της ωριμότητας και προσδιορισμός των πρακτικών εφαρμογής της εργοθεραπείας στη γενική προσχολική εκπαίδευση
Assessment of teachers' maturity and the definition of the practices of the application of occupational therapy in general pre-school education
Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία
Author
Κούκη, Κωνσταντίνα
Date
2021-05-24Advisor
Spyridakos, AthanasiosKeywords
Προσχολική εκπαίδευση ; Νηπιαγωγεία ; Εργοθεραπεία ; Παιδιατρική εργοθεραπεία ; Ενταξιακή εκπαίδευση ; Inclusive education ; Occupational therapy ; KindergartenAbstract
Η σημερινή σχολική πραγματικότητα χαρακτηρίζεται από πολλαπλές αλλαγές, που έχουν επέλθει λόγω των ευρύτερων κοινωνικο-πολιτισμικο-οικονομικών συνθηκών. Οι σχολικές τάξεις, φύσει ανομοιογενείς, αναδεικνύουν όλο και περισσότερο την αναγκαιότητα για ριζική αναμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος και της εκπαιδευτικής πολιτικής, εν γένει, ώστε να είναι εφικτή η αντιμετώπιση των πολυποίκιλων αναγκών που καθημερινά αναδύονται. Στο πλαίσιο της γενικότερης επαγρύπνισης σχετικά με τη δημιουργία ενός σχολείου για όλους και την προώθηση της ενταξιακής ιδεολογίας, η διεπιστημονική συνεργασία κάνει την εμφάνισή της, καθώς οι πολλαπλές ανάγκες των μαθητών δε γίνεται πλέον να διαχειρίζονται μόνο από τους εκπαιδευτικούς της τάξης. Η παρούσα ποσοτική έρευνα διερευνά τη δυνατότητα εισόδου της ειδικότητας της εργοθεραπείας στη βαθμίδα του νηπιαγωγείου μέσα από τις απόψεις 171 εν ενεργεία νηπιαγωγών γενικής και ειδικής αγωγής. Μέσα από δομημένο ερωτηματολόγιο, γίνεται προσπάθεια να εκτιμηθεί η ωριμότητα των νηπιαγωγών να υποδεχθούν τους εργοθεραπευτές στις τάξεις, καθώς και ο τρόπος με τον οποίο προσδιορίζουν οι πρώτοι την επιστήμη της εργοθεραπείας. Τα δεδομένα που συλλέχθηκαν αναλύθηκαν μέσω περιγραφικής και επαγωγικής στατιστικής ανάλυσης. Τα αποτελέσματα ανέδειξαν τη θετική στάση της πλειοψηφίας των συμμετεχόντων απέναντι στην είσοδο της εργοθεραπείας στα νηπιαγωγεία και την πρόθεσή τους για συνεργασία εντός των σχολικών τάξεων. Ωστόσο, αναφορικά με την εργοθεραπεία, οι νηπιαγωγοί φαίνεται ότι τη συνδέουν με το θεραπευτικό-αποκαταστασιακό ρόλο της, εστιάζοντας στον κινητικό τομέα ανάπτυξης, ενώ δε φαίνεται να γνωρίζουν την πολυπλοκότητα της ως επιστήμη και τους πολλαπλούς τομείς παρέμβασής της σε παιδιά με και χωρίς αναπηρία. Τέλος, δημογραφικοί παράγοντες, όπως το πλαίσιο εργασίας και το ακαδημαϊκό υπόβαθρο των συμμετεχόντων φαίνεται ότι επηρεάζουν τις απόψεις τους για τη διεπιστημονική συνεργασία και την κατάλληλη κατάρτιση εργοθεραπευτών και νηπιαγωγών στην παιδαγωγική και εργοθεραπευτική επιστήμη αντίστοιχα. Η έρευνα αυτή αναδεικνύει, τέλος, την αναγκαιότητα για περαιτέρω επιμόρφωση των εκπαιδευτικών σχετικά με την επιστήμη της εργοθεραπείας, όπως και τη γενικότερη ανάγκη που προκύπτει από τις σημερινές σχολικές τάξεις για διεπιστημονικότερη πλαισίωσή τους.
Abstract
Today's school reality is characterized by multiple changes that have occurred due to the wider socio-cultural-economic conditions. Classrooms, inherently heterogeneous, are increasingly highlighting the need for radical reform of the educational system and educational policy in general, so that it is possible to address the diverse needs that arise on a daily basis. In the context of the general vigilance regarding the creation of a school for all and the promotion of the inclusive ideology, interdisciplinary cooperation is emerging, as the multiple needs of students can no longer be managed only by classroom teachers. The present quantitative research investigates the possibility of entering the specialty of occupational therapy in preschool through the views of the 171 active general and special education kindergarten teachers. Through a structured questionnaire, an attempt is made to assess the maturity of kindergarten teachers to welcome occupational therapists in the classroom, as well as the way in which they identify the science of occupational therapy. The collected data were analyzed by descriptive and inductive statistical analysis. The results have showed the positive attitude of the majority of participants towards the entry of occupational therapy in kindergarten and their intention to cooperate with occupational therapists within the classrooms. However, as far as occupational therapy is concerned, kindergarten teachers seem to associate it with its therapeutic-restorative role, focusing on motor development, while they seem to be not seemingly aware of its complexity as a science and its multiple areas of intervention in children with and without disabilities. Finally, demographic factors, such as the work context and the academic background of the participants, seem to influence their views on interdisciplinary cooperation and on the appropriate training of occupational therapists and kindergarten teachers in pedagogical and occupational therapy science respectively. This research highlights, finally, the need for further training of teachers on the science of occupational therapy, as well as the general need that arises from the current classrooms for their more interdisciplinary framework.