dc.contributor.advisor | Pantatosaki, Evangelia | |
dc.contributor.author | Κόκκορη, Αθηνά | |
dc.date.accessioned | 2024-11-01T15:03:53Z | |
dc.date.available | 2024-11-01T15:03:53Z | |
dc.date.issued | 2024-10-09 | |
dc.identifier.uri | https://polynoe.lib.uniwa.gr/xmlui/handle/11400/7951 | |
dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26265/polynoe-7783 | |
dc.description.abstract | Η εφαρμογή σύνθετων ρητινών ως εμφράξεις στην αποκατάσταση του οδοντικού ιστού συχνά ακολουθείται από το σχηματισμό μικρορωγμών μεταξύ των ορίων ρητίνης-δοντιού προκαλώντας βακτηριακή ανάπτυξη και πολφική φλεγμονή. Ευρύ ενδιαφέρον έχει εκφραστεί για τα προηγμένα σύνθετα οδοντιατρικά βιοϋλικά που μπορούν να προάγουν τη φυσική διαδικασία ενίσχυσης του οδοντικού ιστού μέσω της δράσης ανόργανων μεταλλικών στοιχείων. Προς την κατεύθυνση αυτή, πολλά υποσχόμενη είναι η διασπορά σωματιδίων φυσικών ζεολιθικών κρυστάλλων στην ρητινώδη μήτρα οδοντιατρικών υλικών. Οι ζεόλιθοι παρουσιάζουν δυνατότητα ανασύστασης του σμάλτου λόγω της αυξημένης ιοντοεναλλακτικής ικανότητάς τους και της απελευθέρωσης μεταλλικών ιόντων από το μικροπορώδες δίκτυό τους. Στην εργασία αυτή παρασκευάστηκε ένα νέο σύνθετο υλικό ρητίνης-ζεόλιθου με ανάμειξη εμπορικά διαθέσιμης οδοντιατρικής ρητίνης με μικροσωματίδια του βιοσυμβατού ζεόλιθου φωγιασίτη Χ σε διαφορετικές αναλογίες μάζας, ακολουθούμενη από πολυμερισμό με λυχνία LED. Η σταθερότητα της μάζας, η οποία συνίσταται μεταξύ άλλων στην υδατοαπορροφητικότητα και τη διαλυτότητα στο νερό του υλικού, εξετάστηκε με πειράματα εμβάπτισης δοκιμίων ρητίνης-ζεόλιθου σε υδατόλουτρο σταθερής θερμοκρασίας 37℃. Επιπλέον, αξιολογήθηκε η σκληρότητα του σύνθετου υλικού μέσω δοκιμής σκληρότητας κατά Vickers, η οποία πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το Εργαστήριο Τεχνολογίας των Κατεργασιών της Σχολής Μηχανολόγων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Η υδατοαπορροφητικότητα και η διαλυτότητα των παρασκευασθέντων δοκιμίων ρητίνης-ζεόλιθου αξιολογήθηκαν σε σχέση με την αναλογία μάζας ζεόλιθου:ρητίνης στο σύνθετο υλικό. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι παρά την αύξηση της υδατοαπορροφητικότητας και διαλυτότητας του υλικού με την αύξηση της περιεκτικότητάς του σε ζεόλιθο, οι τιμές των εν λόγω μεγεθών παρέμειναν κάτω από τα σχετικά όρια για τα οδοντιατρικά υλικά στη βιβλιογραφία, υποδεικνύοντας καλή σταθερότητα μάζας σε υδατικό περιβάλλον για το σύνθετο υλικό. Επιπλέον, οι δοκιμές σκληρομέτρησης έδειξαν στατιστικά σημαντική αύξηση της σκληρότητας του υλικού με την ενσωμάτωση των μικροσωματιδίων του φωγιασίτη στην ρητίνη, καθώς και την στατιστικά μη σημαντική μείωση της σκληρότητας κατόπιν εμβάπτισης στο υδατόλουτρο. Τα αποτελέσματα της εργασίας αυτής ανακοινώθηκαν στο 50ο Ετήσιο Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο 2024 και στο 2ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ιατρικής Φυσικής 2024. Συμπερασματικά, το νέο σύνθετο οδοντιατρικό υλικό ρητίνης-ζεόλιθου το οποίο παρασκευάστηκε στην εργασία αυτή χαρακτηρίζεται από καλή σταθερότητα μάζας σε υδατικό περιβάλλον και βελτιωμένη σκληρότητα σε σχέση με την καθαρή ρητίνη. Τα αποτελέσματα αυτά ενθαρρύνουν την περαιτέρω διερεύνηση των φυσικοχημικών και μηχανικών ιδιοτήτων του υλικού ρητίνης-φωγιασίτη για τη χρήση του σε οδοντιατρικές εφαρμογές. Επιπροσθέτως, δεδομένου ότι το ανοιχτό μικροπορώδες δίκτυο του φωγιασίτη και η ιοντοεναλλακτική ικανότητά του μπορούν να προσδώσουν στο υλικό πολυ-λειτουργικότητα και βιοδραστικότητα, ο φωγιασίτης Χ καθίσταται ένας από τους πιο πολλά υποσχόμενους βιοσυμβατούς ζεόλιθους για τη χρήση του ως ανόργανη ενισχυτική ουσία σε νέα προηγμένα οδοντιατρικά υλικά. | el |
dc.format.extent | 80 | el |
dc.language.iso | el | el |
dc.publisher | Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής | el |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές | * |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/deed.el | * |
dc.subject | Βιοϋλικά | el |
dc.subject | Φωγιασίτης | el |
dc.subject | Ζεόλιθος | el |
dc.subject | Ρητίνες | el |
dc.subject | Σκληρότητα | el |
dc.subject | Σύνθετα υλικά | el |
dc.subject | Αναγεννητική ιατρική | el |
dc.title | Παρασκευή και αξιολόγηση σύνθετων οδοντιατρικών υλικών ρητίνης-ζεόλιθου για εφαρμογές αναγεννητικής ιατρικής | el |
dc.title.alternative | Preparation and assessment of resin-zeolite composite dental materials for regenerative medicine applications | el |
dc.type | Διπλωματική εργασία | el |
dc.contributor.committee | Ιακωβίδης, Ισίδωρος | |
dc.contributor.committee | Παπαντωνίου, Ιωάννης | |
dc.contributor.faculty | Σχολή Μηχανικών | el |
dc.contributor.department | Τμήμα Μηχανικών Βιοϊατρικής | el |
dc.description.abstracttranslated | The application of resin composites as fillings in dental tissue restoration is often accompanied by the formation of micro‐cracks at the resin–tooth interface causing bacterial growth and pulp infection. A wide interest has risen for novel composite biomaterials which may promote the natural self‐healing process of the dental tissue via remineralization. In this direction, the dispersion of natural zeolite crystal microparticles in the resin matrix of dental materials seems a promising route. Zeolites may have the potential to strengthen tooth enamel due to their high ion-exchange ability and the release of metal ions from their microporous network. In this study, a novel resin-zeolite material was prepared by mixing a commercially available dental resin with microsized particles of the biocompatible faujasite X zeolite at various mass ratios, followed by LED curing. The mass stability, which involves water sorption and solubility of the composite, was examined via the specimens’ incubation in a water bath at a constant temperature of 37℃. In addition, the hardness of the composite material was assessed by Vickers hardness testing, which was performed in collaboration with the Manufacturing Technology Lab of the School of Mechanical Engineering of the National Technical University of Athens. Water sorption and mass solubility of the prepared resin-zeolite specimens were assessed with respect to the zeolite:resin mass ratio of the composite. The results showed that, despite the increase in water sorption and solubility of the composite with increasing zeolite:resin ratio, the values of these properties remained below the corresponding upper limits for dental materials in the literature; thus, indicating good composite stability in aqueous environment. In addition, hardness testing showed the statistically significant increase in hardness upon incorporation of faujasite X microparticles into the resin matrix, and the statistically non-significant decrease in hardness after specimens’ immersion in the water bath. The results of this work were announced at the 50thAnnual Panhellenic Medical Conference 2024 and at the 2nd Panhellenic Medical Physics Conference 2024. In conclusion, the novel resin-zeolite dental composite prepared in this study is characterized by good mass stability in aqueous environment and improved hardness. These results encourage further investigation of the physicochemical and mechanical properties of the resin-faujasite material for dental applications. Furthermore, given that the open microporous network and ion-exchange ability of faujasite X may endow the material with multi-functionality and bioactivity, faujasite X becomes one of the most promising biocompatible zeolites for its use as an inorganic filler in advanced dental biomaterials. | el |