Οι δυνατότητες ένταξης του πολιτιστικού περιπάτου στην καθημερινή ζωή του παιδικού σταθμού, ως μελέτη περίπτωσης. Απόψεις εκπαιδευτικών της πρώιμης παιδικής ηλικίας, σε παιδικούς σταθμούς εντός του αστικού ιστού της πόλης της Άρτας.
Possibilities of integrating the cultural walk in the daily life of the kindergarten, as a case of study. Teachers’ views in early childhood education and care of preschool centers in the town of Arta.
Keywords
Πολιτιστικός περίπατος ; Μελέτη περίπτωσης ; Άρτα ; Παιδικός σταθμός ; Πρώιμη παιδική ηλικία ; Εκπαίδευση σε ανοιχτό χώρο ; Εκπαίδευση με βάση τον τόπο ; Απόψεις εκπαιδευτικών ; Ποιοτική έρευνα ; Ημιδομημένη συνέντευξη ; Outdoor education ; Place based educationAbstract
Εισαγωγή: Η επαφή και η αλληλεπίδραση των παιδιών προσχολικής ηλικίας με τα ανοιχτά μνημεία και τους χώρους πολιτισμού και ιστορίας σε τοπικό επίπεδο μπορεί να αποτελέσει αφορμή για τη δημιουργία, μελλοντικά μιας βαθύτερης σχέσης με το πολιτισμικό-κοινωνικό και φυσικό περιβάλλον τους. Ο τρόπος που θα πραγματοποιηθεί εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ιδεολογική στάση των φορέων παροχής τυπικής ή άτυπης εκπαίδευσης, καθώς και των γονέων. Οι εκπαιδευτικοί στην πρώιμη παιδική ηλικία με τις παιδαγωγικές-φιλοσοφικές απόψεις που ο καθένας έχει, παράγουν μαθησιακά αποτελέσματα.
Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η διερεύνηση των αντιλήψεων των εκ-παιδευτικών στην πρώιμη παιδική ηλικία στους παιδικούς σταθμούς της πόλης της Άρτας, σχετικά με την αξιοποίηση των τακτικών περιπάτων με τα παιδιά, σαν εργαλείο μάθησης για την προσέγγιση της πολιτιστικής κληρονομιάς. Συγκεκριμένα στους χώρους των μνημείων που είναι αναπτυγμένα στον αστικό ιστό και σε ιστορικές τοποθεσίες ή σε χώρους πολιτισμού.
Μέθοδος: Ως ερευνητικό εργαλείο για την μελέτη περίπτωσης χρησιμοποιήθηκε η ποιοτική έρευνα, μέσω ημιδομημένης συνέντευξης με εκπαιδευτικούς που εργάζονται στους πέντε Παιδικούς και Βρεφονηπιακούς σταθμούς, εντός της πόλης .
Αποτελέσματα: Η έρευνα καταδεικνύει πως οι παιδαγωγοί θεωρούν την αξιοποίηση του περίπατου με μικρά παιδιά, σε ανοιχτά μνημεία και χώρους πολιτισμού, ένα σύγχρονο εκπαιδευτικό εργαλείο προσέγγισης της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου τους. Παρά την αφαίρεση των μεγαλύτερων ηλικιών (4 και 5 ετών) από τους παιδικούς σταθμούς, θεωρούν εφικτή την δραστηριοποίηση προς αυτήν την κατεύθυνση, με την παράλληλη τροποποίηση ορισμένων συνθηκών που συνδέονται με την οργάνωση της προσχολικής αγωγής στην πόλη. Προϋπόθεση είναι η ασφάλεια των παιδιών, το συνδέουν με τον αριθμό των εργαζομένων παιδαγωγών αλλά και τη στάση του φορέα εργασίας. Μιλούν για συνεργασίες με τους φορείς πολιτισμού της πόλης, γρήγορη πρόσβαση στην ενημέρωση, ενδυνάμωση της παιδαγωγικής ομάδας, αξιοποίηση των εργαλείων τεχνολογίας στα πρότυπα του Υπουργείου Παιδείας και για τον δικό τους φορέα, καθώς και ενδοϋπηρεσιακές επιμορφώσεις για τον πολιτισμό.
Συμπεράσματα: Η καλή πρόθεση απαιτεί εμπιστοσύνη και φροντίδα στους ανθρώπους που υπηρετούν την προσχολική εκπαίδευση, εκσυγχρονισμό των προγραμμάτων και διαδικασίες ανατροφοδότησης με συζήτηση, όλων των εμπλεκόμενων μερών (εκπαιδευτικοί-γονείς-φορείς).
Abstract
Introduction: Contact and interaction of preschool children with open space monuments and cultural and historical sites on a regional level, could become the triggering motive for the future creation of a deeper relation with their social-cultural and natural environment. This depends largely on the ideological attitude of the formal and informal education enti-ties and of parents. Teachers of early childhood with their pedagogical and philosophical points of view, produce learning results.
The purpose of this thesis is to explore the opinions of teachers working at the nursery schools in the town of Arta, concerning the utilization of regular walks with children, as learning methods for approaching the cultural heritage. Particularly at the sites and monu-ments located within the urban extend and at historical sites or cultural places.
Method: For this case study a qualitative research has been used, with semi-structured in-terviews of teachers working at the five Nursery schools, within the town extend.
Results: The research demonstrates that teachers consider the utilization of young chil-dren’s walks, in open space monuments and cultural places, a modern educational tool of approaching the cultural heritage of their hometown. Despite the removal of older children (4 and 5 years old) from nurseries, teachers believe that acting to this direction is possible, with the in tandem modification of certain conditions related to the organization of pre-school education in town. The safety of the children is a requirement, as it is connected to the number of teachers along with the attitude of the employment entity. They speak of collaborations with the cultural entities of the town, rapidity in updating, reinforcement of the educational team, utilization of technologies according to the Ministry of Education and Religious Affairs, and inside retraining about culture.
Discussion: Good intentions demand trusting and caring for people serving preschool edu-cation, modernization of programs and feedback methods with discussion, among all par-ties involved (teachers-parents-entities).