Μεταλλαγές JAK2 και μυελοϋπερπλαστικές νεοπλασίες
JAK2 mutations and myeloproliferative neoplasms
Λέξεις-κλειδιά
Jak2 ; Jak2V617F ; Mυελοϋπερπλαστικές ; Νεοπλασίες ; Πολυκυτταραιμία ; Μυελοΐνωση ; ΘρομβοκυτταραιμίαΠερίληψη
Περίληψη
Εισαγωγή: Οι μεταλλάξεις στο γονίδιο JAK2 οδηγούν στην εμφάνιση Μυελοϋπερλαστικών
Νεοπλασιών. Επίσης μεταλλάξεις και σε άλλα γονίδια (MPL, CALR) αποτελούν πρωταρχικό
γεγονός σε σημαντικό ποσοστό ασθενών με Ιδιοπαθή Θρομβοκυτταραιμία και Πρωτο-
παθή Μυελοΐνωση, οι οποίοι δε φέρουν μεταλλάξεις JAK2. Οι ίδιες μεταλλάξεις είναι βα-
ρύνουσας σημασίας, τόσο για την πρόγνωση αλλά και στη διαστρωμάτωση των αιματολο-
γικών κακοηθειών. Διαφορετικές μελέτες έχουν δείξει επίσης μεταβλητά αποτελέσματα
σχετικά με την προγνωστική σημασία της επιβάρυνσης της μετάλλαξης JAK2V617F στα μυ-
ελοϋπερπλαστικά νεοπλάσματα, παρά τα αρκετά αποδεικτικά στοιχεία ιδίως για ασθενείς
με αληθή πολυκυτταραιμία. Φαίνεται ότι στο 95% των περιπτώσεων αληθούς πολυκυττα-
ραιμίας αναγνωρίζονται μεταλλάξεις του γονιδίου JAK2, οι οποίες οδηγούν σε μεταβολή
της πρωτοταγούς δομής της αντίστοιχης πρωτεΐνης και σήμερα αποτελούν το κύριο δια-
γνωστικό κριτήριο της νόσου. Ένα μεγάλο ποσοστό ασθενών με ιδιοπαθή θρομβοκυττα-
ραιμία, περίπου το 50%, χαρακτηρίζεται από την παρουσία της μεταλλαγμένης πρωτεΐνης
JAK2V617F. Το ίδιο ισχύει και για τις πρωτοπαθείς μυελοϊνώσεις.
Σκοπός: Η σύγκριση και αξιολόγηση εργαστηριακών δεδομένων ασθενών με κλασσικές
μυελοϋπερλαστικές νεοπλασίες (αληθή πολυκυτταραιμία, ιδιοπαθή θρομβοκυτταραιμία
και πρωτοπαθή μυελοΐνωση) με δεδομένα από τη διεθνή βιβλιογραφία.
Μέθοδος: Αναδρομική μελέτη εργαστηριακών δεδομένων (ως προς την ανίχνευση μετάλ-
λαξης JAK2 και γενικής αίματος διάγνωσης και τελευταίου έτους) ασθενών με κλασσικές
μυελοΰπερπλαστικές νεοπλασίες της Β’ Πανεπιστημιακής Παθολογικής Κλινικής του Ιππο-
κράτειου Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών, από το 2011 μέχρι και το 2020 (10 έτη).
Αποτελέσματα: Τα ποσοστά θετικότητας των ασθενών ως προς τη μετάλλαξη JAK2V617F
κινούνται προς την κατεύθυνση της διεθνούς βιβλιογραφίας. Δεν παρατηρήθηκε ιδιαίτερη
διαφοροποίηση σχετικά με την παράμετρο του φύλου στην εμφάνιση των ΜΥΝ αλλά και
της μετάλλαξης JAK2V617F, εκτός από μια μικρή υπεροχή στις γυναίκες (55%) με ΙΘ. Οι
διάμεσες ηλικίες των ασθενών είναι παρόμοιες με αυτές που των διεθνών αναφορών. Το
ποσοστό θετικότητας της μετάλλαξης του γονιδίου CALR (10%) στους ασθενείς με ΙΘ είναι
μικρότερο από αυτό που αναφέρεται στις διεθνείς αναφορές (15-20%). Από τις συγκρίσεις
των τιμών αιμοσφαιρίνης και αιματοκρίτη δεν παρατηρείται κάτι το ιδιαίτερο ανάμεσα σε
JAK2 θετικούς και αρνητικούς ασθενείς, αντίθετα παρατηρείται μια διαφοροποίηση στην
τιμή των PLT στους ασθενείς με ΙΘ. Από τις συγκρίσεις των τιμών λευκών αιμοσφαιρίων
x
θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι JAK2 θετικοί ασθενείς ανταποκρίνονται καλύτερα στη θε-
ραπεία τους.
Περίληψη
Abstract
Introduction: Mutations in the JAK2 gene lead to the appearance of Myeloproliferative Neoplasms.
Mutations in other genes (MPL, CALR) are also a primary event in a significant
proportion of patients with Idiopathic Thrombocythemia and Primary Myelofibrosis, who
do not carry JAK2 mutations. The same mutations matter greatly to both prognosis and
classification of hematological malignancies. Different studies have also shown variable results
on the predictive significance of the of JAK2V617F mutation burden on myeloproliferative
neoplasms, notwithstanding the line of evidence particularly for patients with true
polycythemia. It seems that mutations in JAK2 gene are identified in 95% of cases of true
polycythemia, which lead to a change in the primary structure of the corresponding protein
and are currently the main diagnostic criterion of the disease. A large proportion of patients
with idiopathic thrombocythemia, about 50%, are characterized by the presence of the
mutated protein JAK2V617F. The same applies for primary myelofibrosis.
Purpose: Comparison and evaluation of laboratory data of patients with classical
myeloproliferative neoplasms (true polycythemia, idiopathic thrombocythemia and primary
myelofibrosis) with data from the international references.
Method: Retrospective study of laboratory data (over detection of the JAK2 mutation and
general blood diagnosis and last year) of patients with classical myeloproliferative neoplasms
of the 2nd University Pathological Clinic of the of the General Hospital of Athens
“IPPOKRATEIO”, from 2011 until 2020 (10 years).
Results: Patients' positivity rates regarding to the JAK2V617F mutation are moving in the
direction of references. No particular distinction was observed regarding the gender parameter
in the occurrence of MPNs and the JAK2V617F mutation, except for a slight predominance
in women (55%) with ET. The median ages of patients are similar to those of
international reports. The positivity rate of CALR mutant patients with ET is less than that
mentioned in international reports (15-20%). Comparison of hemoglobin and hematocrit
levels do not show anything special between JAK2 positive and negative patients, however,
there is a difference in the PLT levels in patients with ET. Finally, after comparing the white
blood cells levels we could say that JAK2 positive patients respond better to their treatment.
Αριθμός σελίδων
70Σχολή
Σχολή Επιστημών Υγείας & ΠρόνοιαςΑκαδημαϊκό Τμήμα
Τμήμα Βιοϊατρικών ΕπιστημώνΤίτλος Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών
Βιοϊατρικές Μέθοδοι και Τεχνολογία στη ΔιάγνωσηΓλώσσα
Ελληνικά
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές