Μελέτη ιατρικών εγκαταστάσεων σε ακτινοδιαγνωστικό τμήμα

Abstract

Η διάγνωση και η πρόληψη ασθενειών αποτελούν καθοριστικό παράγοντα για μια υγιή ζωή. Από την ανακάλυψη των Ακτίνων-Χ το 1895 από τον Wilhelm Conrad Roentgen, την εισαγωγή του φίλμ από τον George Eastman το 1918, το οποίο αντικατέστησε τις ακτινογραφίες σε γυάλινες φωτογραφικές πλάκες, έως τις σημερινές ψηφιακές μεθόδους παραγωγής εικόνων υψηλής ανάλυσης που εφαρμόζουν και άλλες απεικονιστικές τεχνολογίες αιχμής, ο τομέας της ιατρικής απεικόνισης έχει συμβάλει τα μέγιστα στην ιατρική επιστήμη και συνεχίζει να καινοτομεί και να αξιοποιεί όλο και περισσότερες εφαρμογές προσφέροντας υψηλά στάνταρντ στην παροχή φροντίδας ασθενών. Η εργασία αυτή βασίζεται σε έρευνα που έγινε σχετικά με τις τεχνικές προδιαγραφές των κτιριακών εγκαταστάσεων και τις προδιαγραφές του κύριου απεικονιστικού εξοπλισμού που απαντάται σε ένα σύγχρονο ακτινοδιαγνωστικό εργαστήριο. Το θέμα που επιλέχθηκε προσφέρει σημαντικές και επικαιροποιημένες γνώσεις και στοιχεία σχετικά με τον πιο απαραίτητο ακτινοδιαγνωστικό εξοπλισμό που εγκαθίσταται στο ακτινοδιαγνωστικό τμήμα καθώς επίσης και των τεχνικών προδιαγραφών του. Ακόμη γίνεται αναφορά και για το προσωπικό που απασχολείται σε ένα ακτινοδιαγνωστικό τμήμα. Στην συνέχεια, παρατίθεται μία πρόταση αρχιτεκτονικής σχεδίασης ενός ακτινοδιαγνωστικού τμήματος με 7 συνολικά απεικονιστικές αίθουσες ήτοι ακτινολογικό γενικής χρήσης, ακτινολογικό – ακτινοσκοπικό, αξονικός τομογράφος, μαγνητικός τομογράφος, δωμάτιο υπερήχων, δωμάτιο μαστογραφίας και ορθοπαντογράφος, με όλους τους υπόλοιπους βοηθητικούς χώρους που απαιτούνται. Τέλος, στα συμπεράσματα αναφέρονται τα οφέλη που έχουν προκύψει από την εξέλιξη της τεχνολογίας της ιατρικής απεικόνισης καθώς επίσης και οι νέες τεχνολογικές εξελίξεις και εφαρμογές που αναπτύσσονται με σκοπό την μεγιστοποίηση της ωφέλειας που προσφέρει ο τομέας της ακτινοδιάγνωσης και θεραπείας στην ιατρική επιστήμη.