Nutri score και άλλοι δείκτες για τον προσδιορισμού του προφίλ διατροφικού προϊόντων τροφίμων -Σύγκριση και αξιολόγηση

Abstract

Τα συστήματα προσδιορισμού θρεπτικών ουσιών στοχεύουν στην τοποθέτηση των τροφίμων μεταξύ τους ανάλογα με τη συμβολή τους σε μια ισορροπημένη διατροφή. Η ακρίβεια και η απόδοση των μεθοδολογιών είναι ακόμα υπό συζήτηση. Παρουσιάζουμε εδώ μια κριτική ανάλυση της δομής και της αποτελεσματικότητας των υφιστάμενων σχημάτων. Μέθοδοι: Η έρευνα της βιβλιογραφίας ανίχνευσε μόνο τέσσερα συστήματα που αντιμετωπίζουν το ζήτημα με μια προσέγγιση «σε γενικές γραμμές» και με αρκετή λεπτομέρεια για να καταστεί δυνατή η ανάλυση. Συγκρίθηκαν οι αρχές κατασκευής αυτών των συστημάτων και εκτιμήθηκε η απόδοσή τους μέσω της ταξινόμησή τους σε μια σειρά από 125 τρόφιμα με βάση τη διατροφική σύνθεση. Αυτές οι ταξινομήσεις συγκρίθηκαν μεταξύ τους και με μια εμπειρική ταξινόμηση από ειδικούς διατροφολόγους. Αποτελέσματα: Όλα τα συστήματα έδωσαν παρόμοια επισκόπηση, με τα φρούτα και τα λαχανικά να κατατάσσονται ως τα πιο ευνοϊκά τρόφιμα και τα λιπαρά και ζαχαρούχα τρόφιμα ως τα λιγότερο ευνοϊκά, αλλά υπήρχαν πολυάριθμες αποκλίσεις σε κάθε σύστημα, που σχετίζονται κυρίως με την επιλογή των θρεπτικών συστατικών και των κατωφλίων. Το σύστημα βαθμολόγησης της FA φαινόταν η πιο συνεπής προσέγγιση, αν και εξακολουθούσε να δημιουργεί ορισμένες αμφισβητούμενες βαθμολογίες. Η ταξινόμηση των ειδικών δεν επικύρωσε με σαφήνεια κανένα σχήμα και δεν μπορεί να θεωρηθεί ως αληθινή αναφορά. Συμπέρασμα: Τα συστήματα προσδιορισμού θρεπτικών συστατικών έχουν επιβεβαιωθεί ότι είναι ισχυρά εργαλεία για τη μετάφραση διατροφικών πληροφοριών που σχετίζονται με ολόκληρη τη δίαιτα στο επίπεδο των μεμονωμένων τροφίμων. Ωστόσο, η απόδοση των υφιστάμενων συστημάτων παραμένει μέτρια. Εναλλακτικές προσεγγίσεις, όπως η εξέταση κατηγοριών τροφίμων ή η εισαγωγή αυστηρότερων βημάτων επικύρωσης από μια ομάδα ειδικών διατροφολόγων, θα μπορούσαν να είναι τρόποι για την επίτευξη πιο αποτελεσματικών και συναινετικών εργαλείων.