Εμφάνιση απλής εγγραφής

Τοξικότητα προσθέτων τροφίμων

dc.contributor.advisorHOUHOULA, DIMITRA
dc.contributor.authorΠτήνης, Δημήτρης
dc.date.accessioned2022-10-13T12:53:52Z
dc.date.available2022-10-13T12:53:52Z
dc.date.issued2022-10
dc.identifier.urihttps://polynoe.lib.uniwa.gr/xmlui/handle/11400/3068
dc.identifier.urihttp://dx.doi.org/10.26265/polynoe-2908
dc.description.abstractΔιαφορετικοί τύποι πρόσθετων προστίθενται στα τρόφιμα για να επιτευχθούν τα επιθυμητά χαρακτηριστικά όπως η γεύση, η συντήρηση και η γλυκύτητα. Οι Διεθνείς Διασκέψεις για την Εναρμόνιση, ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων και η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ εκδίδουν κατευθυντήριες γραμμές για τους κανόνες και τους κανονισμούς της ασφαλούς χρήσης και δημοσιεύουν επίσης καταλόγους με εγκεκριμένα πρόσθετα τροφίμων. Τα πρόσθετα τροφίμων ελέγχονται ειδικά για κυτταροτοξικότητα, γονοτοξικότητα, μεταλλαξιογένεση και ηπατοτοξικότητα με διάφορες μεθόδους. Οι μελέτες ασφάλειας προσθέτων τροφίμων πραγματοποιούνται με κυτταρογενετική αξιολόγηση στην οποία πραγματοποιούνται δοκιμασίες γονιδιακής μετάλλαξης, μακροχρόνιες δοκιμές καρκινογένεσης, αναπαραγωγικές και αναπτυξιακές τοξικολογικές δοκιμές, υπερκινητικότητα, άγχος και κατάθλιψη. Οι περιορισμοί αυτών των μελετών είναι ακατάλληλη in vivo δοκιμασία παρακολούθησης και ειδικότητα των υποκειμένων. Επιπλέον, η κύρια πρόκληση είναι ότι δεν υπάρχουν ενιαίες κατευθυντήριες γραμμές για την κατάσταση αυτών των πρακτόρων στις διάφορες περιοχές ή παγκοσμίως. Οι διατροφικοί παράγοντες επηρεάζουν ουσιαστικά τη δομή και τη λειτουργία της κοινότητας του μικροβιώματος του ανθρώπινου εντέρου. Αν και πολλά διατροφικά συστατικά, όπως υδατάνθρακες, λίπη, πρωτεΐνες και φυτοχημικά, έχουν διερευνηθεί εκτενώς για την επίδρασή τους στη μικροχλωρίδα του εντέρου, λίγη προσοχή έχει δοθεί στις επιδράσεις διαφόρων προσθέτων τροφίμων στη μικροχλωρίδα του εντέρου. Μελέτες in vitro (όπως το μοντέλο M-Shime), ζωικά μοντέλα (όπως ποντίκια, αρουραίοι, χοίροι και πίθηκοι) και κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους δείχνουν ότι διαφορετικοί τύποι προσθέτων τροφίμων θα μπορούσαν να τροποποιήσουν τη μικροχλωρίδα του εντέρου και την κατάσταση της υγείας. Διάφορα μοντέλα έχουν τα δικά τους πλεονεκτήματα και περιορισμούς, επομένως χρειάζεται προσοχή κατά την ερμηνεία των δεδομένων. Λαμβάνοντας υπόψη την πανταχού παρούσα χρήση προσθέτων τροφίμων σε επεξεργασμένα τρόφιμα, η μακροπρόθεσμη επίδραση των προσθέτων τροφίμων στη μικροχλωρίδα του εντέρου πρέπει να εξεταστεί σε μελλοντική έρευνα. Επιπλέον, εάν οι αλλαγές συγκεκριμένων μικροβιακών ειδών που προκαλούνται από πρόσθετα τροφίμων θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αντίστοιχες αλλαγές στις μεταβολικές και ανοσοποιητικές λειτουργίες πρέπει να διευκρινιστεί περαιτέρω.el
dc.format.extent92el
dc.language.isoelel
dc.publisherΠανεπιστήμιο Δυτικής Αττικήςel
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές*
dc.rightsAttribution-NoDerivatives 4.0 Διεθνές*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nd/4.0/*
dc.subjectΤοξικότηταel
dc.subjectΠρόσθετα τροφίμωνel
dc.titleΤοξικότητα προσθέτων τροφίμωνel
dc.title.alternativeToxicity of food additivesel
dc.typeΠτυχιακή εργασίαel
dc.contributor.committeeΣτρατή, Ειρήνη
dc.contributor.committeeΑντωνόπουλος, Διονύσιος
dc.contributor.facultyΣχολή Επιστημών Τροφίμωνel
dc.contributor.departmentΤμήμα Επιστήμης και Τεχνολογίας Τροφίμωνel
dc.description.abstracttranslatedDifferent types of additives are added to foods to achieve desired characteristics such as taste, preservation and sweetness. The International Conferences on Harmonization, the Organization for Economic Co-operation and Development, the European Food Safety Authority and the US Food and Drug Administration issue guidelines on rules and regulations for safe use and also publish lists of approved food additives. Food additives are specifically tested for cytotoxicity, genotoxicity, mutagenicity and hepatotoxicity by various methods. Food additive safety studies are performed by cytogenetic evaluation in which gene mutation tests, long-term carcinogenicity tests, reproductive and developmental toxicology tests, hyperactivity, anxiety and depression are performed. Limitations of these studies are inadequate in vivo follow-up assay and subject specificity. Furthermore, the main challenge is that there are no uniform guidelines for the status of these agents in different regions or worldwide. Dietary factors substantially influence the structure and function of the human gut microbiome community. Although many dietary components, such as carbohydrates, fats, proteins, and phytochemicals, have been extensively investigated for their effect on the gut microbiota, little attention has been paid to the effects of various food additives on the gut microbiota. In vitro studies (such as the M-Shime model), animal models (such as mice, rats, pigs and monkeys) and human clinical trials show that different types of food additives could modify gut microbiota and health status. Various models have their own strengths and limitations, so care should be taken when interpreting the data. Considering the ubiquitous use of food additives in processed foods, the long-term effect of food additives on the gut microbiota needs to be examined in future research. Furthermore, whether changes of specific microbial species induced by food additives could lead to corresponding changes in metabolic and immune functions needs to be further elucidated.el


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές