Μελέτη, επεξεργασία και ανάλυση προσθετικών μελών των κάτω άκρων
The study and the analysis of the prosthetic parts of the lower limbs
Λέξεις-κλειδιά
Προσθετικά μέλη κάτω άκρων ; Ακρωτηριασμοί κάτω άκρων ; Προσθετική κάτω άκρων ; Κολόβωμα ; Είδη πρόσθεσης ; Είδη προσθετικών μελών ; Υλικά προσθετικών μελών ; Αίτια ακρωτηριασμού προσθετικών μελώνΠερίληψη
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 εισήχθη στην επιστημονική κοινότητα ο όρος των
προσθετικών υψηλής απόδοσης. Χρησιμοποιώντας ανθρακο-νήματα και προηγμένης
τεχνολογίας ψηφιακούς μηχανισμούς, οι προγραμματιστές, οι εμβιομηχανικοί και οι
προσθετικοί κατάφεραν να δημιουργήσουν προσθετικά που να είναι μηχανοκίνητα και
προσαρμόσιμα σε οποιοδήποτε έδαφος και δραστηριότητα. Ο κύριος σκοπός της
εργασίας αυτής είναι η μελέτη και η ανάλυση των προσθετικών μελών των κάτω άκρων
τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό μέρος.
Στη διπλωματική εργασία γίνεται αναφορά στην ανατομία των κάτω άκρων, στα αίτια
του ακρωτηριασμού, στα υλικά των προσθετικών μελών, στα είδη των προσθετικών
μελών, στην σωστή αποκατάσταση των ασθενών μετά τον ακρωτηριασμό και
προφανώς στην κατάλληλη επιλογή προσθετικού μέλους.
Υλικά και Μεθοδολογία: Τα υλικά που χρησιμοποιήσαμε ήταν ένα χρονόμετρο
ακριβείας τύπου Amila Chronograph, Junsd, 1-100seconds , JS-306 και μια μετρητική
ταινία. H μεθοδολογία που ακολουθήσαμε είναι η εξής. Αρχικά, μοιράστηκε στους
ασθενείς ένα ερωτηματολόγιο το οποίο κάλυπτε έναν όγκο ερωτήσεων και έπειτα
βρήκαμε τα ποσοστά τεσσάρων ερευνητικών ερωτημάτων. Τα ερωτήματα αυτά ήταν
η εύρεση του ποσοστού των ατόμων που έχουν μηχανικό, υδραυλικό και ηλεκτρονικό
προσθετικό πόδι, η εύρεση του χρόνου που απαιτείται από ένα άτομο για να εκτελέσει
μια κίνηση, ο βαθμός δυσκολίας ανεβάσματος της μπάρας του εργαστηρίου, τα λεπτά
που βάδιζαν οι ασθενείς χωρίς να τους ενοχλεί το προσθετικό τους πόδι και τέλος ο
χρόνος που έκαναν οι ασθενείς από την στιγμή που σηκώνονται από την καρέκλα μέχρι
να ξανά κάτσουν.
Αποτελέσματα: Οι περισσότεροι ασθενείς προτιμούν τη χρήση μηχανικού προσθετικού
μέλους αντί για υδραυλικό ή ηλεκτρονικό. Οι χρόνοι εκτέλεσης κινήσεων των ασθενών
με προσθετικό μέλος δεν διαφέρουν και πολύ από τα άτομα που δεν χρησιμοποιούν
κάποιο πρόσθετο μέλος. Επίσης, από τα αποτελέσματα που βρίσκονται στο κεφάλαιο
4 παρατηρούμε ότι η πλειοψηφία των ασθενών δεν αντιμετωπίζει μεγάλη δυσκολία
προκειμένου να ανέβει την μπάρα του εργαστηρίου όπου εκτελέστηκαν τα πειράματα.
Συμπεράσματα : Εύκολα συμπεραίνουμε ότι οι ασθενείς διαλέγουν το προσθετικό τους
μέλος ανάλογα με τις δραστηριότητες που εκτελούν μέσα στην ημέρα και προφανώς
με γνώμονα το σημείο του ακρωτηριασμού. Επιπλέον, όσο αφορά τις καθημερινές τους
κινήσεις παρατηρούμε ότι εκτελούνται με σχετική ευκολία.
Περίληψη
At the beginning of 2000 the term “high performance prosthetic parts” was introduced
in the scientific community. Using carbon fiber and digital mechanisms of advanced
technology, programmers, biomechanics engineers and prosthetic engineers managed
to create prosthetic parts that could move mechanically, adapt on any type of terrain
and were functional in any type of activity. The main purpose of this undergraduate
thesis is the study and the analysis of the prosthetic parts of the lower limbs on a
theoretical and practical level.
This thesis refers to the anatomy of the lower limbs, the causes of amputation, the
materials of the prosthetic parts, the correct rehabilitation of the patients after the
amputation and the correct selection of a prosthetic part. Lastly, the analysis of the
experimental data and the extraction of results are discussed.
Instruments and methodology: The instruments used are a precision timer (Amila
Chronograph, Junsd, 1-1000 seconds, JS-306) and a measuring tape. The method used
is the following: Initially, the patients were asked to answer a questionnaire regarding
a wide range of questions that helped in calculating the percentage of four research
questions respectively. Those questions were the determination of the percentage of
people who have a mechanic, hydraulic or electronic prosthetic leg, the definition of
the time that a person with a prosthetic leg needs to perform a movement, the degree of
difficulty to ascend the ramp in a laboratory, the minutes that the patients could walk
without feeling discomfort due to their prosthetic leg and finally the time that it took
the patients to stand up from a chair and sit on it again.
Results: Most of the patients preferred to use a mechanic prosthetic part instead of a
hydraulic or an electronic one. The time required to perform a move did not differ a lot
from that of the people who did not use a prosthetic part. Furthermore, from the results
seen in section 4, we note that the majority of the patients do not face great difficulty
when they ascend the laboratory ramp.
Conclusions: We can easily conclude that patients choose their prosthetic part
according to their daily activities and to the point where their amputation lies.
Moreover, as far as their everyday moves are concerned, we can note that they are
executed relatively easy.