Εμφάνιση απλής εγγραφής

Η επίδραση της ωρίμανσης στη σύσταση των σκληρών τυριών

dc.contributor.advisorTsakali, Efstathia
dc.contributor.authorΡάπτη, Παναγιώτα
dc.date.accessioned2023-10-10T08:10:57Z
dc.date.available2023-10-10T08:10:57Z
dc.date.issued2023-09-27
dc.identifier.urihttps://polynoe.lib.uniwa.gr/xmlui/handle/11400/5245
dc.identifier.urihttp://dx.doi.org/10.26265/polynoe-5083
dc.description.abstractΗ Γραβιέρα Κρήτης αποτελεί ένα από τα γνωστότερα τυριά ΠΟΠ της Ελλάδας καθώς ξεχωρίζει για τα ιδιαίτερα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά που είναι αποτέλεσμα μίας πολυδιάστατης διαδικασίας, της ωρίμανσης. Κατά την ωρίμανση, συμμετέχουν ποικίλοι μικροοργανισμοί και ένζυμα που συντελούν στον μεταβολισμό της γλυκόζης, των πρωτεϊνών και των λιπιδίων. Τα προϊόντα των βιοχημικών αυτών αντιδράσεων, αποτελούν σημεία κλειδιά για τον σχηματισμό της γεύσης, του αρώματος, του χρώματος και της υφής του τυριού. Στην παρούσα εργασία μελετήθηκε η επίδραση της ωρίμανσης στις φυσικοχημικές ιδιότητες της Γραβιέρας Κρήτης, όπως την υγρασία, τη πρωτεΐνη και τη λιποπεριεκτικότητα, αλλά και ο τρόπος που μέσω αυτών μεταβάλλεται το χρώμα και η υφή του τυριού (Σκληρότητα, Ελαστικότητα, Συνεκτικότητα κλπ.). Με τη βοήθεια του χρωματόμετρου προσδιορίστηκε η μεταβολή του χρώματος. Συγκεκριμένα η φωτεινότητα (L) και η χροιά (h) των τυριών μειώθηκαν με την πάροδο του χρόνου λόγω της απώλειας υγρασίας και της έντονης αφυδάτωσης, με τις πιο έντονες αλλαγές να παρατηρούνται τους τελευταίους μήνες. Επίσης, η παράμετρος a* αυξήθηκε σημαντικά μεταξύ των μηνών 7-48, προκαλώντας μια αύξηση στο πράσινο χρώμα του τυριού. Ωστόσο, η παράμετρος b* δεν εμφάνισε σημαντική αλλαγή κατά την ωρίμανση. Η μελέτη των χημικών χαρακτηριστικών έγινε με τη χρήση Φασματοφωτομετρίας Εγγύς Υπερύθρου (NIR) και παρατηρήθηκε μικρός βαθμός πρωτεόλυσης, αύξηση της λιποπεριεκτικότητας και της αλατοπεριεκτικότητας, με ταυτόχρονη ελάττωση της υγρασίας, κυρίως κατά τον 7ο με 28ο μήνα. Τέλος, με τη βοήθεια του Αναλυτή Υφής (TPA) παρατηρήθηκε εντονότερα αύξηση στη σκληρότητα του τυριού λόγω αφυδάτωσης, και στη συνέχεια μείωση λόγω πρωτεόλυσης. Μάλιστα εξαιτίας της έντονης αλληλεπίδρασης πρωτεϊνών και λίπους, αρχικά η Ελαστικότητα και η Μασητικότητα αυξήθηκαν και αργότερα μειώθηκαν λόγω της αποδυνάμωσης του πρωτεϊνικού πλέγματος. Ωστόσο, η Συνεκτικότητα και το Κολλώδες δεν παρουσίασαν ομοιόμορφη μεταβολή. Τέλος, παρατηρήθηκε ότι τα δείγματα τυριού που έχουν ωριμάσει τουλάχιστον 3 μήνες συμμορφώνονται με τα πρότυπα υγρασίας και λιπαρών περιεκτικοτήτων που θέτει ο ΚΤΠ.el
dc.format.extent92el
dc.language.isoelel
dc.publisherΠανεπιστήμιο Δυτικής Αττικήςel
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές*
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/*
dc.subjectΓραβιέρα Κρήτηςel
dc.subjectΩρίμανσηel
dc.subjectΙδιότητες υφήςel
dc.subjectΦυσικοχημικές μεταβολέςel
dc.titleΗ επίδραση της ωρίμανσης στη σύσταση των σκληρών τυριώνel
dc.title.alternativeThe effects of maturing process on the composition of hard cheesesel
dc.typeΠτυχιακή εργασίαel
dc.contributor.committeeΣτρατή, Ειρήνη
dc.contributor.committeeΣινάνογλου, Βασιλεία
dc.contributor.facultyΣχολή Επιστημών Τροφίμωνel
dc.contributor.departmentΤμήμα Επιστήμης και Τεχνολογίας Τροφίμωνel
dc.description.abstracttranslatedGraviera Kritis is one of the most familiar PDO cheeses in Greece as it stands out for its special organoleptic characteristics which are caused by a multidimensional process called ripening. During ripening, a variety of microorganisms and enzymes are involved in the metabolism of glucose, proteins and lipids. The products of these biochemical reactions are key to the formation of the cheese's flavour, aroma, colour and texture. In the present study, the effect of ripening was examined, on the physicochemical properties of Graviera Kritis, such as moisture, protein and fat content, and the way in which they alter the colour and texture of the cheese (hardness, springiness, cohesiveness, etc.). The change of colour was determined with the colorimeter. Specifically, the cheese’s brightness (L) and Hue (h) decreased over time due to moisture loss and severe dehydration, with the strongest changes occurring in the last few months. Also, the parameter a* increased significantly between months 7-48, causing an increase in the green colour of the cheese. However, the parameter b* did not show any significant change during ripening. The chemical characteristics were examined using Near Infrared Spectrophotometry (NIR) which indicated a low degree of proteolysis, an increase in fat and salt content, with a simultaneous decrease in moisture content, mainly between months 7 and 28. Moreover, while using the Texture Analyzer (TPA) there was a significant increase in cheese hardness due to dehydration, followed by a decrease caused by proteolysis. In fact, due to the initially strong interaction between proteins and fat, Springiness and Chewiness were increased but later they decreased as the protein matrix got weaker. However, Cohesiveness and Adhesiveness did not show a smooth change. Finally, 3-month-ripened (at least) cheese samples, comply with the moisture and fat content standards set by the FDC.el


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές