Τα αλλεργιογόνα στα τρόφιμα

Abstract

Οι αλλεργίες έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα στις ανεπτυγμένες χώρες. Ο κύριος λόγος της αύξησης είναι ότι το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα είναι λιγότερο εκτεθειμένο σε λοιμογόνους παράγοντες κατά τη βρεφική ηλικία, ως συνέπεια του πιο υγιεινού υγειονομικού περιβάλλοντος και των σύγχρονων ιατρικών πρακτικών όπως οι ανοσοποιήσεις. Επομένως, το ανοσοποιητικό μας σύστημα δεν χρειάζεται να αναγνωρίζει και να καταπολεμά τους παράγοντες μόλυνσης, όπως θα έπρεπε να κάνει αν εκτεθεί σε αυτούς. Αν και οποιαδήποτε πρωτεΐνη τροφής μπορεί να είναι δυνητικά αλλεργιογόνα, μόνο ορισμένες πρωτεΐνες προκαλούν αλλεργικές αντιδράσεις. Ως εκ τούτου, οι τροφικές αλλεργίες μπορεί να προκληθούν από διάφορες τροφικές πρωτεΐνες, ζωικής προέλευσης, όπως από το γάλα, αυγά, ψάρια και οστρακοειδή ή φυτικής προέλευσης όπως φιστίκια, ξηροί καρποί, σόγια, σπόροι και σιτάρι. Η συχνότητα εμφάνισης αλλεργίας εξαρτάται από την ηλικία του καταναλωτή. Αν και αναγνωρίζεται η σημασία των πιο άφθονων πρωτεϊνών, αυτές που βρίσκονται σε μικρότερες ποσότητες παίζουν ρόλο στον προσδιορισμό της έκτασης των αλλεργιών. Λόγω του αυξανόμενου αυτού προβλήματος για τη δημόσια υγεία, είναι απαραίτητο να υπάρχει πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικά με τα πιθανά αλλεργιογόνα που περιέχονται σε ένα τρόφιμο. Έτσι έχουν αναπτυχθεί διάφοροι μέθοδοι ανίχνευσης αλλεργιογόνων ενώ τα τελευταία χρόνια η Ευρωπαϊκή Κοινότητα και η Ευρωπαϊκή Ένωση εξέδωσαν νόμους για την παροχή πληροφοριών στους καταναλωτές, την πρόληψη παραλείψεων ή παραπλανητικών ενεργειών και την προστασία της υγείας των πολιτών των κρατών μελών. Για το λόγο αυτό, σύμφωνα με την επιστημονική γνώμη της EFSA, έχει συνταχθεί κατάλογος αλλεργιογόνων ουσιών που πρέπει να επισημαίνονται στις ετικέτες των τροφίμων. Μέσω των τεχνολογιών αυτών έχουν γίνει προσπάθειες ανάπτυξης πηγών αλλεργιογόνων υλικών με στόχο την καλύτερη ταυτοποίηση των αλλεργιογόνων, τη διάγνωση και την ανοσοθεραπεία.