Μελέτη αντιμικροβιακής και αντιοξειδωτικής δράσης εκχυλισμάτων φύλλων ελιάς.
Study of antimicrobial and antioxidant activity of olive leaf extracts.
Λέξεις-κλειδιά
Ελιά ; Αντιμικροβιακά ; Εκχύλιση ; Αντιοξειδωτικά ; Φύλλα ελιάς ; Εκχύλισμα φύλλων ελιάςΠερίληψη
Στην έρευνα αυτή μελετήθηκε ο ρόλος των ελληνικών φυτών, και ιδιαιτέρως της ελιάς, ως φυσικά αντιμικροβιακά και αντιοξειδωτικά, καθώς και οι διάφοροι τρόποι παραλαβής των εκχυλισμάτων τους.
Το φύλλο της ελιάς αποτελεί ένα φυτικό υλικό πλούσιο σε ενώσεις με ισχυρή αντιμικροβιακή και αντιοξειδωτική δράση, ενώ παράλληλα είναι μια βιοδιαθέσιμη πηγή με αρκετά χαμηλό κόστος, που δεν αξιοποιείται στο έπακρον. Γίνεται χρήση του από την αρχαιότητα για την καταπολέμηση της ελονοσίας και του πυρετού, ενώ πλέον έχουν αναδειχθεί πολλές επιπλέον ιδιότητες του, όπως η συμβολή στην αντιμετώπιση του ιού του HIV, η αντιμυκητιακή του δράση και η επίδραση του στη ρύθμιση του γλυκαιμικού δείκτη.
Για αυτό το λόγο, βγαίνουν στην αγορά πολλά νέα προϊόντα που περιλαμβάνουν εκχύλισμα ή αιθέριο έλαιο φύλλων ελιάς, όπως συμπληρώματα διατροφής, καλλυντικά προϊόντα, φακελάκια τσαγιού κ.ά..
Η βιβλιογραφική έρευνα ανέδειξε τις αντιμικροβιακές ιδιότητες των φύλλων της ελιάς, χάρη στην περιεκτικότητα τους σε πολυφαινόλες, με κύρια αυτών την ελαιοευρωπαΐνη. Οι διαφορετικοί μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για την εκχύλιση των φύλλων και αργότερα για την εξέταση των ιδιοτήτων τους απέδειξαν ότι οι μη συμβατικές μέθοδοι εκχύλισης αποδίδουν καλύτερα εκχυλίσματα. Ακόμη, η ποικιλία της ελιάς και ο τρόπος προκατεργασίας του φυτικού υλικού παίζουν μεγάλο ρόλο στην περιεκτικότητα του εκχυλίσματος σε βιοφαινόλες. Σε κάθε περίπτωση, ανεξάρτητα από τα διαφορετικά αποτελέσματα των διάφορων μελετών, κοινός παράγοντας είναι ότι τα εκχυλίσματα των φύλλων ανέστειλαν την λειτουργία των παθογόνων μικροοργανισμών και τη δημιουργία ελεύθερων ριζών.
Αναμφισβήτητα, η ελιά αποτελεί ένα φυτό με πλούσιες ευεργετικές ιδιότητες οι οποίες θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν σε πολλούς τομείς, πέρα από τον τομέα των τροφίμων. Οι έρευνες που έχουν γίνει πάνω στις ιδιότητες αυτές δεν έχουν δώσει ακόμη τεκμηριωμένες απαντήσεις όσον αφορά το βέλτιστο τρόπο παραλαβής και αξιοποίησης τους, ούτε έχει μελετηθεί πλήρως η βιοενεργή τους δραστηριότητα. Σίγουρα, μελλοντικά, θα υπάρξουν περισσότερες μελέτες που θα εμβαθύνουν περισσότερο σε αυτό και θα φέρουν στην επιφάνεια νέες πληροφορίες για το φύλλο της ελιάς.
Περίληψη
The purpose of this research is to examine the role of the Greek plants, and especially the olive tree, as natural antimicrobials and antioxidants, as well as the various ways of receiving their extracts.
Olive leaf is a plant material rich in compounds with strong antimicrobial and antioxidant activity, while at the same time it is a bioavailable source at a fairly low cost, which is not fully utilized. The olive leaves have been used since the ancient times to fight malaria and fever. Nowadays many additional properties have emerged, such as its contribution to the treatment of HIV, its antifungal action and its effect on the regulation of the glycemic index.
For this reason, many new products which include the olive leaf extract or its essential oil have been developed, such as dietary supplements, cosmetic creams, tea bags, etc.
The literature study presented showed that the antimicrobial properties of olive leaves were major attributes of their content of polyphenols, mainly oleuropein. The different methods used to extract the leaves and furthermore examine their properties have shown that non-conventional extraction methods yield better extracts. Also, the variety of the olive tree and the method used to dehydrate the plant material affect the content of the extract in biophenols. In any case, regardless of the different results of the various studies, a common factor is that the leaf extracts inhibited the function of pathogenic microorganisms and the formation of free radicals.
Undoubtedly, the olive tree is a plant rich in beneficial properties that could be exploited in many fields, beyond the food industry. Research on these properties has not yet provided substantiated answers as to which is the optimal method to obtain and utilize them, nor has their bioactive activity been fully studied. Surely, in the future, there will be more studies that will provide more meticulous research and bring to the surface new information about the olive leaf and its properties.