Τεχνικές και μέθοδοι πιστοποίησης αυθεντικότητας οίνου

Abstract

Ο οίνος είναι ένα προϊόν άρρηκτα συνδεδεμένο με την ελληνική παράδοση και οικονομία, το οποίο παράγεται με αλκοολική ζύμωση σταφυλιών ή χυμού σταφυλιών. Τα τελικά χαρακτηριστικά του οίνου επηρεάζονται σημαντικά από διάφορους παράγοντες, όπως τα κλιματικά και εδαφικά χαρακτηριστικά της περιοχής που βρίσκονται τα αμπέλια καθώς και η ποσότητα και ποιότητα των σταφυλιών κατά τη φάση του τρύγου. Επομένως, τόσο οι καταναλωτές όσο και οι οινοπαραγωγοί έχουν δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην επιβεβαίωση και τη διασφάλισης της ποιότητας του οίνου μέσω του προσδιορισμού της γεωγραφικής του προέλευσης. Για να διασφαλιστεί η προστασία της ονομασίας των συγκεκριμένων οίνων με σκοπό την ανάδειξη των ιδιαίτερων τους χαρακτηριστικών, τα οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τη γεωγραφική τους προέλευση και με την παραδοσιακή τεχνογνωσία, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θεσπιστεί η χρήση και εφαρμογή ετικετών γεωγραφικής ένδειξης. Σκοπός της συγκεκριμένης εργασίας είναι η βιβλιογραφική μελέτη των μεθόδων που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο της αυθεντικότητας του οίνου. Ειδικότερα, παρουσιάζονται τόσο οι παραδοσιακές όσο και οι καινοτόμες μέθοδοι, οι οποίες βασίζονται σε συνδυασμό δύο ή περισσότερων τύπων κλασσικών αναλύσεων. Οι μέθοδοι για την πιστοποίηση της αυθεντικότητας του οίνου που αναλύονται στην εργασία είναι η ανάλυση ιχνοστοιχείων με φασματομετρία μάζας, η ανάλυση του οργανικού προφίλ με υγρή χρωματογραφία, η ανάλυση των πτητικών ουσιών με αέρια χρωματογραφία, η ανάλυση ισοτοπικών αναλογιών με πυρηνικό μαγνητικό συντονισμό και η ανάλυση DNA με τη διαδικασία της αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης. Τέλος, ειδική ανάλυση πραγματοποιήθηκε για την ανάλυση ισοτοπικών αναλογιών, και συγκεκριμένα της site-specific isotopic fractionation-nuclear magnetic resonance (SNIF-NMR) λόγω του γεγονότος ότι η συγκεκριμένη μέθοδος έχει εξελιχτεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ποιοτική και ποσοτική ανίχνευση των κύριων ενώσεων στον οίνο.